ПИШУВА:
Катерина Шекеровска-Димовска
katerina@pedijatar.mk
Во Скопје, од 10 до 12 октомври, се одржа XII Македонски конгрес за гастроентерологија и хепатологија со меѓународно учество – настан што ги обедини водечките домашни и странски експерти во оваа област и овозможи размена на најнови знаења, искуства и препораки за современо лекување и дијагностика. Во рамките на конгресот се одржаа бројни сесии и Симпозиум за ендоскопски сестри, што претставува значаен чекор во афирмирањето на тимскиот пристап во медицината.
По завршувањето на конгресот, разговаравме со проф. д-р Мери Трајковска, претседателка на Македонското здружение за гастроентерохепатологија, која ги сподели своите впечатоци, битни моменти од настанот и визијата за понатамошниот развој на гастроентерохепатологијата во нашата земја.
Професорке, Конгресот е зад нас — какви се Вашите први впечатоци и емоции веднаш по завршувањето на XII Македонски конгрес за гастроентерологија и хепатологија?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Мојот прв впечаток е дека Конгресот беше исклучително успешен, најдобар досега… Самиот факт што салата беше полна во недела попладне, на третиот ден од конгресот, како и јавно изразеното задоволство на гостите, се потврда за нашиот успех. Морам да ви признам дека кога се организираат вакви големи настани, секогаш тежнееме кон најдоброто, а потајно се плашиме од исходот.
Дали Конгресот ги оправда Вашите очекувања и цели што ги поставивте при неговата организација? Што би издвоиле како најголем успех на ова издание?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Секако, конгресот не само што ги оправда туку и повеќекратно ги надмина моите цели и очекувања во секој поглед… почнувајќи од техничките решенија, преку бројот и разновидноста на сесиите, бројот на гостите, а како најголем успех би ја издвоила интерактивноста на настанот. Знаете, потврда за успехот на секој конгрес се заемните дискусии, а на овој конгрес дискусиите не само што не недостасуваа, туку за жал, во интерес на времето мораше и да ги прекинуваме.
Покрај домашните, во Скопје допатуваа и бројни меѓународно реномирани експерти. Какво беше искуството да се разменуваат знаења и практики со врвни експерти од Европа и светот?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Прекрасно искуство… Рамноправно дискутиравме со триесетина експерти еминентни во своите области, од цела Европа и Америка кои одговорија на нашата покана… Тоа чувство и сознание дека сме во тек со актуелната медицинска теорија и практика, треба сите да нè направи горди.
Кои предавања или моменти, според Вас, оставија најсилен впечаток кај учесниците и придонесоа за уште поголема научна вредност на Конгресот?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Може да издвојам неколку моменти кои мене ми оставија најсилен впечаток, бидејќи чувството е индивидуално: извонредното предавање на Владимир Лозановски (наш млад хирург, кој од неодамна од Хајделберг е преселен во Мајнц, во еден од најголемите хируршки центри во Германија) на тема роботска хирургија на хранопроводот; потоа онлајн предавањето на проф. Тјери Поншон (prof. Thierry Ponchon) од Лион, кој e долгогодишен уредник на престижното списание Endoscopy, кој за жал, се разболе од КОВИД два дена пред конгресот, но не се откажа од предавањето за ендоскопската папилотомија, предавањето на секогаш извонредниот Петко Караѓозов (Petko Karagyozov) од Софија за ендосонографски водената гастроентеростома итн. Би можела да набројам уште десетина…
Конгресот беше во секој поглед успешен, а според мене најголемо влијание врз развојот на гастроентерохепатологијата во Македонија ќе остават меѓународните релации, односно контакти, кои се создадоа во текот на изминатите денови – меѓу нас и нашите гости. Од вакви контакти најчесто произлегуваат нови едукации, научни и технички усовршувања и драгоцени пријателства
Особен интерес предизвика Симпозиумот за ендоскопски сестри. Како го оценувате нивниот ангажман и значењето на ваквите практични сесии за тимската работа во гастроентерологијата и хепатологијата?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Особено се радувам на реализацијата на овој симпозиум, кој на почетокот беше доведен во прашање, но на заедничко задоволство, на крајот постигна исклучителен успех.
Самиот факт што салата беше полна во недела попладне, на третиот ден од конгресот, како и јавно изразеното задоволство на гостите, се потврда за нашиот успех
Ние имаме извонредни медицински сестри кои се рамноправни, а земајќи ги предвид условите во коишто работат, можеби и подобри од колешките во која било земја од Европската Унија, и многу е важно да се организираат и афирмираат на научно ниво. Ендоскопијата е метода во која одговорноста подеднакво ја делат лекарот и сестрата, и успехот доаѓа единствено со тимска работа.
Што би издвоиле во однос на презентирањето на новите препораки, технологии или терапевтски насоки што би можеле да најдат примена во нашата клиничка пракса?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Препораките секогаш ги следиме во рамките на расположивите технологии, дел од нив беа презентирани и од нашите експерти… За некои препораки потребна е поголема материјална и техничка поддршка (да не заборавиме дека ние сме земја со среден приход).
За крај, кога ќе направите еден краток осврт – што е најголемата вредност што Конгресот ја остави зад себе и како тоа ќе влијае врз понатамошниот развој на гастроентерохепатологијата во Македонија?
ПРОФ. Д-Р ТРАЈКОВСКА: Конгресот беше во секој поглед успешен, а според мене најголемо влијание врз развојот на гастроентерохепатологијата во Македонија ќе остават меѓународните релации, односно контакти, кои се создадоа во текот на изминатите денови – меѓу нас и нашите гости. Од вакви контакти најчесто произлегуваат нови едукации, научни и технички усовршувања и драгоцени пријателства.
