Не е непознато дека популарната американска пејачка Били Ајлиш со години се бори со Туретов синдром. За својата дијагноза, за која вели дека е прилично исцрпувачка, зборуваше во најновата епизода од популарното шоу на „Нетфликс“ – „My Next Guest Needs No Introduction“ на познатиот Дејвид Летерман.
Ајлиш открива дека нејзините тикови се менувале со текот на годините и станувале поизразени, но и дека има и подобри и полоши денови, но дека никогаш не исчезнуваат. Некои од тиковите што ги има се подигање веѓи, движење на вилицата, допирање на ушната школка
За време на емисијата 20-годишната девојка говорела на различни теми, а во еден момент имала тик што го започнал дијалогот околу синдромот со кој се бори од својата 11-та година. Имено, Ајлиш во шоуто направила необично движење со главата и устата, па Летерман ја прашал дали се работи за некоја мува, а таа одговорила дека има тикови, а дека овој конкретно е предизвикан од осветлувањето.
Потоа проговорила на темата за која обично не зборува премногу и открила дека најчеста реакција на луѓето е смеењето бидејќи мислат дека се труди да биде смешна. Потоа искрено кажала дека тоа е навредливо за неа, па често на тие луѓе им кажува дека всушност има Туретов синдром.
Ајлиш во шоуто открила и како нејзините тикови се менувале со текот на годините и станувале поизразени, но и дека има и подобри и полоши денови, но дека никогаш не исчезнуваат. Некои од тиковите што ги има се подигање веѓи, движење на вилицата, допирање на ушната школка.
Инаку, Туретов синдром е невроразвојно нарушување кое започнува во детството или адолесценцијата и вклучува повторливи движења или несакани звуци кои не можат да се контролираат. Се карактеризира со повеќекратни (моторни) тикови и најмалку еден вокален (фоничен) тик.
Вообичаени тикови се трепкање, кашлање, чистење на грлото, шмркање и движења на лицето. На нив вообичаено им претходи несакан нагон или сензација во погодените мускули, познат како претчувствителен нагон, понекогаш може да биде привремено потиснат и карактеристично да се промени во локацијата, силата и зачестеноста. Тиковите често остануваат незабележани од случајните набљудувачи.
Не постои лек за Туретов синдром. Во повеќето случаи, лековите за тикови не се неопходни, а бихејвиоралните терапии се третман од прва линија.
