Истражувањата покажуваат дека вежбањето, без разлика дали се работи за тимски или индивидуални спортови, па дури и само излегување надвор, нè прави покреативни и повнимателни кога ќе се вратиме на нашите работни задачи. Исто така, ни помага да ја зајакнеме мускулната меморија, слично како кај мускулите на телото. Во една студија направена на Универзитетот во Северен Тексас, истражувачите откриле дека аеробната активност меѓу децата доведува до подобри резултати на тестовите за читање и математика.
Тимските спортови и организирани активности се одлична вежба, но и самостојното и неорганизирано играње, исто така се многу важни. Кога не мора да реагираат на надворешни команди и упатства од пријатели или тренери, децата многу подобро ја развиваат својата имагинација. Според последните истражувања, мечтаењето односно сонувањето е знак на интелигенција и канал за многу поголема креативност
Научниците од Универзитетот во Илиноис користеле магнетна резонанца и ја мереле големината на мозокот и откриле дека физички активните деца на девет и десетгодишна возраст имаат поголем хипокампус од неактивните деца на нивна возраст, а исто така постигнале и подобри резултати на тестовите за меморија. Во текот на истражувањето, професорот по психологија Чарлс Хилман најде доказ дека децата кои трчаат и играат по 70 минути дневно покажуваат подобри когнитивни способности од оние кои тоа не го прават.
Зошто вежбањето е клучно за когнитивните способности?
„Има многу различни механизми. Не ги разбираме сите, но еден од основните е дека тоа е одговор на кардиоваскуларните вежби, протокот на крв се зголемува. Крвта пренесува кислород, кој го храни мозочното ткиво. Друг дел е дека заштитните клетки се зголемуваат за време на вежбањето, а тоа меѓу другото има врска и со меморијата“, вели Хилман. Дури и основната физичка работа ја подобрува функцијата на мозокот. „Ако би побарале да ви го осмислам совршениот училишен ден, часовите би траеле 45 минути, со паузи од 10 до 15 минути, кога децата би излегле надвор и би биле физички активни“, продолжува тој.
Човечкиот мозок еволуирал за да се интегрира и да реагира на сигналите од сите пет сетила, а не само на видот, што може да објасни зошто кинестетичките и тактилните дразби се поттик за учење. Повторливите, ритмички, мултисензорни активности како што се скокање, прескокнување јаже, танцување и фрлање топка го зајакнуваат телото, а не само умот, помагајќи ни подобро да ги апсорбираме информациите и да ги задржиме подолго. Движењето, особено кога е пријатно, исто така му го олеснува извршувањето на задачите на нашиот мозок.
Научниците од Универзитетот во Илиноис користеле магнетна резонанца и ја мереле големината на мозокот и откриле дека физички активните деца на девет и десетгодишна возраст имаат поголем хипокампус од неактивните деца на нивна возраст, а исто така постигнале и подобри резултати на тестовите за меморија
Колку движење им треба на децата?
Според министерството за здравство на САД, за деца на возраст од 6 до 17 години, се препорачува секој ден да имаат по еден час умерена до силна активност. Она што се разликува од минатите извештаи се препораките за помалите деца. Децата од градинка на возраст од три до пет години треба да бидат „активни во текот на целиот ден“. Тимските спортови и организирани активности се одлична вежба, но и самостојното и неорганизирано играње, исто така се многу важни. Кога не мора да реагираат на надворешни команди и упатства од пријатели или тренери, децата многу подобро ја развиваат својата имагинација. Според последните истражувања, мечтаењето односно сонувањето е знак на интелигенција и канал за многу поголема креативност.
