Дали некогаш сте се запрашале зошто вашите деца не можат да се сетат на своите први чекори или прослава на првите родендени? Ако се обидувате да ги потсетите на нивите моменти од првите години од животот, веројатно имаат само матни сеќавања. Причина за тоа е феномен познат како инфантилна амнезија – природен и постепен губиток на сеќавањата од првите неколку години од животот.
Психолозите веруваат дека детската амнезија е нормален дел од развојот на мозокот и дека сеќавањата кои не се повторуваат повеќе пати и не се интензивираат, со тек на време на губат.
Кога зборуваме за сеќавањето, обично се реферира на присетувања. Познато е и како епизодно сеќавање, кое го вклучува хипокампусот, дел од мозокот кој се наоѓа во темпоралниот дел, кој при раѓањето не е во целост развиен.
“Хипокампусот треба во целост да се биде развиен околу 4. година од животот, а тоа е обично кога децата почнуваат да се сеќаваат на работите“, вели д-р Рејчел Елвард, стручњак за когнитивно сеќавање. Таа вели дека како детето станува постаро, сеќавањата стануваат постабилни.
Кога почнуваме да помниме?
За повеќето возрасни лица, најрано епизодно помнење поќнува од третата година од животот, а малкумина од нив се сеќаваат на било што пред тоа. Сепак, академиците веруваат дека сеќавањата од раното детство почнуваат брзо да се губат, отприлика на возраст од 7 години.
Инфантилната амнезија не е причина да се избегнува забава за првиот роденден на детето или одење во кино или театар на две години. И натаму е важно да се прават работи со своето дете, иако на нив нема да се сеќаваат кога ќе бидат постари.
Делењето искуства е важно за поврзувањето и помагањето на детето да го запознае светот околу себе. Иако, велат експертите, детето можеби не се сеќаваат на одредени посети на зоолошка градина, но ќе се сетат на местото и името на животните.
