Емпатијата е способност да се разберат чувствата на другите, како и емоционална реакција на она што другото лице го чувствува или би се очекувало да го почувствува. Постојат два главни типа на емпатија: когнитивна и емоционална.
Когнитивната емпатија е способност да се разбере перспективата на другата личност и да се почувствува нејзината болка. Овој тип на емпатија го доживувате кога ќе се „нурнете“ во искуството на другата личност без да ги изгубите сопствените чувства. Исто така се нарекува и преземање на улоги.
Емоционалната емпатија е помошно искуство на емоционалната состојба на другата личност. Тоа вклучува доживување на емоционален одговор на некој настан или затоа што сочувствувате со личноста (реактивна емпатија) или затоа што се чувствувате слично на чувствата на другата личност (паралелна емпатија). Емоционалната емпатија е позната и како емоционален одговор.
Зошто е важна емпатијата?
Емпатичните деца имаат подобри социјални вештини и емоционална интелигенција. Децата кои имаат развиено социјално-емоционални вештини покажуваат помала агресија и подобро морално расудување. Тие исто така покажуваат поголема вина кога прават грешки и ги следат правилата дури и без надзор. Емпатичните деца почесто им помагаат на оние кои се во неволја, а помалку е веројатно дека ќе учествуваат во малтретирање.
Чувството на емпатија е важно и за возрасните во секојдневниот живот. Преземањето на перспективата на другата личност може да ја зголеми довербата и меѓучовечката блискост. Тие имаат тенденција да чувствуваат поголемо чувство на задоволство во своите односи.
Кога децата развиваат емпатија?
Способноста да се имитираат емоциите или чувствата на другите ја формира основата за развој на емпатијата кај децата. Дури и на рана возраст од 18 часа, новороденчињата можат да ги имитираат движењата на устата и лицето на возрасната личност со која се соочуваат.
Како да ги научиме на емпатија?
Еден од најдобрите начини да ги научите децата на емпатија е да покажете емпатија преку сопствените дела.
Емоционалното усогласување ви овозможува да сочувствувате и да ги разберете емоциите на вашето дете со намерно моделирање на однесувањето на вашето дете, и се разбира, на соодветен начин. Една неодамнешна студија покажува дека мајките кои покажуваат емоционално усогласување со своите деца во првата година од животот имаат поголема веројатност да имаат деца кои се емпатични во детството и адолесценцијата.
Емоционалната компатибилност можете да ја пренесете со користење на претерани и делумно имитативни изрази на лицето, говор на телото и невербални знаци кои одговараат на емоционалната состојба на детето. Кога вашето дете е во неволја и плаче, можете да одговорите со „Ох, кутро бебе“, користејќи изрази на лицето и тон на глас што пренесува блага вознемиреност, пренесува „Parenting for brain“.