Иако изливите на бес не се најлошиот проблем во однесувањето на децата со кој треба да се справат, честите и непредвидливи тантруми дефинитивно можат да им го уништат денот на родителите.
Психолозите објаснуваат дека со попуштање секој пат кога детето има тантрум, ние го учиме дека изливите на бес се одличен начин да го добие она што го сака
Секое дете поминува низ фази во кои тантрумите се вообичаена појава. Но, фактот дека секој родител понекогаш мора да се справи со нив не ја намалува непријатноста која може да ја доживееме кога нашите деца ќе се фрлат на подот врескајќи на јавно место.
Во обид да ги спречат изливите на бес, но често и да ја намалат непријатноста препратена со туѓите погледи, многу родители користат дисциплински тактики што ги влошуваат тантрумите на нивните деца.
Имено, една работа се посочува како особено лоша, а во тој случај тантрумите често се зголемуваат кај детето, а понекогаш стануваат и многу поагресивни, пишува „Very Well Family“.
Како што објаснуваат психолозите, најлошото нешто што еден родител може да го направи кога неговото дете има тантрум е да попушти пред барањата на детето. Имено, понекогаш родителите од чист очај „попуштаат“ пред изливите на бес за детето да престане да плаче или да вреска. Психолозите објаснуваат дека со попуштање секој пат кога детето има тантрум, ние го учиме дека изливите на бес се одличен начин да го добие она што го сака.
Како резултат на тоа, детето во иднина ќе има уште поголеми, подолги и погласни тантруми, бидејќи ќе добие јасна порака од родителите дека ваквото однесување ги дава посакуваните резултати. Дури и ако родителите само повремено попуштат на изливите на бес на детето, детето сеедно со текот на времето ќе научи дека тантрумите се ефикасен начин да го добие она што го сака.
