КАКО СЕ ОДГЛЕДУВААТ УСПЕШНИ ДЕЦА: Мајката на Илон Маск има нешто да ви каже

Ги одгледував моите деца онака како што ме одгледуваа моите родители: да бидат независни, љубезни, искрени, внимателни. Ги учев на важноста на напорната работа. И што е најважно, не ги третирав како бебиња ниту пак често ги карав. Никогаш не сум им кажала што треба да студираат. Не им ги проверував нивните домашни задачи. Тоа беше нивна обврска, раскажува Меј Маск

Меј Маск била интернационален супермодел, ги красела насловните страници на престижните модни списанија како „Вог“ и „Космополитан“, но денес е позната по нешто сосема друго – тоа што е мајка на еден од најуспешните бизнисмени на планетата Илон Маск.

За тоа зошто тој постигнал толку голем успех, што го прави поинаков, дали неговата ексцентричност е претерана, може да се дебатира. Многумина би рекле дека парите не значат успех, туку успехот во животот е да се постигне мир и среќа. И веројатно би биле во право. Но, не можеме да знаеме дали најбогатите луѓе во светот и оние кои постигнале голем успех во кариерата се навистина среќни. Можеби не се, а можеби и се.

Мајката на Илон Маск, Меј Маск, реши да ја сподели својата визија за воспитување на успешни деца. Еве што вели таа.

Мој совет? Дозволете им на децата да се грижат за своите обврски и сами да си обезбедат место на факултет, а утре и работа. Самите тие би требало да бидат единствените одговорни за својата иднина. А ако сакаат да започнат сопствен бизнис, а вие мислите дека тоа е добра идеја, поддржете ги. Но, одлуката нека биде само нивна

Вработете ги децата од најмала возраст

Станав самохрана мајка на три деца кога имав 31 година. Никогаш не се чувствував виновна што работам многу затоа што знаев дека немам избор. Грижата за моите деца беше приоритет. Работев напорно за да им обезбедам покрив над главата, храна и основни работи што им беа потребни.

Почнав да работам за татко ми кога имав 8 години. Тој беше киропрактичар и живеевме до неговата ординација. И мама му помагаше, а јас и мојата сестра близначка добивавме по 5 центи на час за да му помогнеме да го испрати својот месечен билтен на пациентите.

Тато и ја диктираше содржината на билтенот на нашата мајка, која прво ќе ја запишеше, а потоа и ќе ја отчукаше. Јас и сестра ми потоа правевме копии, ги стававме во пликови, лепевме поштенски марки и ги носевме во пошта. Секој месец по 1000 примероци.

Кога наполнивме 12 години, почнавме да работиме во лекарската ординација на рецепција. Ќе примевме пациенти, ќе го запишевме редоследот и ќе им правевме друштво се додека не дојдат на ред.

Моите родители не третираа како возрасни на кои можеше да им се верува и нивното влијание врз начинот на кој ги воспитував моите деца беше огромно. Уште од мали нозе моите деца ми помогнаа да го развијам мојот бизнис во областа на нутриционизмот. Верувам дека на нив остави силен впечаток тоа што ме гледаа колку напорно работам и сама за да имаат се што им треба.

Дозволете им на децата да одлучат што сакаат

Ги одгледував моите деца онака како што ме одгледуваа моите родители: да бидат независни, љубезни, искрени, внимателни. Ги учев на важноста на напорната работа. И што е најважно, не ги третирав како бебиња ниту пак често ги карав. Никогаш не сум им кажала што треба да студираат. Не им ги проверував нивните домашни задачи. Тоа беше нивна обврска.

Како што растеа, тие продолжија да преземаат сè поголема одговорност. Самите ги избраа своите средни училишта, а потоа и факултети. Самите аплицираа за студентски кредити и заеми.

Кога отидоа да студираат, живееја прилично скромно. Душеци на подот, по шест цимери, извесно време во трошна куќа во близина на универзитетот. И не им пречеше. Ако не ги навикнете вашите деца на луксуз, ќе преживеат.

Во мојата пракса како нутриционист сум видела многу родители кои се под голем стрес поради нивните деца. Мама или тато се здебелиле затоа што јаделе под стрес предизвикан од лошите оценки или огромните обврски што сами ги преземале за образованието на нивното дете.

Мој совет? Дозволете им на децата да се грижат за своите обврски и сами да си обезбедат место на факултет, а утре и работа. Самите тие би требало да бидат единствените одговорни за својата иднина. А ако сакаат да започнат сопствен бизнис, а вие мислите дека тоа е добра идеја, поддржете ги. Но, одлуката нека биде само нивна.