КУКЛИТЕ СЕ ОМИЛЕНА ИГРАЧКА НА ДЕВОЈЧИЊАТА, НО СО НИВ ТРЕБА ДА СИ ИГРААТ И МОМЧИЊАТА: Експертите објаснуваат зошто

Психолозите дошле до заклучок дека играњето со кукли им помага на момчињата полесно да развијат емоционална зрелост, емпатија, комуникациски вештини и вештини за решавање проблеми

Играњето со кукли ги поттикнува децата да зборуваат повеќе за мислите и емоциите на другите

Иако куклите се првенствено омилена играчка на девојчињата, експертите се почесто препорачуваат тие да им се даваат и на момчињата. Како што објаснуваат, куклата како предмет со кој си играат децата, без разлика дали се тоа девојчиња или момчиња, има повеќекратна улога, па затоа треба да им се понуди на сите, пишува „Тајмс оф Индија“.

Пристапот до различни играчки, без разлика на нивниот пол, е одличен за сите деца и ги штити од родова дискриминација

Имено, психолозите дошле до заклучок дека играњето со кукли им помага на момчињата полесно да развијат емоционална зрелост, емпатија, комуникациски вештини и вештини за решавање проблеми. Исто така, пристапот до различни играчки, без разлика на нивниот пол, е одличен за сите деца и ги штити од родова дискриминација. Некои од предностите на играњето со кукли за момчиња се:

  • емоционална зрелост,
  • социјални комуникациски вештини,
  • истражување на различни интереси или хоби,
  • проширување на имагинацијата,
  • развој на емпатија,
  • подобри вештини за решавање проблеми.

Играњето со кукли ги поттикнува децата да зборуваат повеќе за мислите и емоциите на другите, покажа едно истражување.

Истражувањето сугерира дека играњето имагинарни игри со кукли може да им помогне на децата да развијат социјални вештини, теорија на умот и емпатија. Неврологот кој го водел истражувањето рече дека едукативната вредност на играњето со коцки и играчки со конструкции е широко прифатено, но придобивките од играњето со кукли понекогаш се чини дека се занемарени.

„Кога децата создаваат имагинарни светови и играат улоги со кукли, тие прво комуницираат гласно, а потоа ја интернализираат пораката за туѓите мисли, емоции и чувства“, изјави д-р Сара Герсон, невролог од Универзитетот Кардиф и главен автор, за „Гардијан“. „Ова може да има позитивни долготрајни ефекти врз децата, како што се поттикнување на повисоки стапки на социјална и емоционална обработка и градење социјални вештини како емпатија кои можат да се интернализираат за да се изградат и формираат доживотни навики“. Студијата е објавена во журналот „Developmental Science“.