Психотерапевтка открива шест знаци кои укажуваат на емоционално запоставување на децата

Препознавањето на овие фрази и нивното влијание е клучно за градење здрави односи со децата. На децата им треба чувство на прифаќање и емоционална сигурност за да развијат здрава самодоверба и способност да ги изразат своите потреби и чувства

Наместо да ги одбивате емоциите на детето, обидете се да го сослушате и да разберете како вистински се чувствува

Емоционалното занемарување во детството може да има долгорочни последици врз развојот на децата и нивниот однос спрема себе и другите. Децата кои не ја добиваат потребната емоционална поддршка често развиваат чувство на несигурност, ниска самодоверба и тешкотии во изразувањето на сопствените емоции.

Иако родителите не мораат намерно емоционално да ги запоставуваат своите деца, одредени фрази што ги користат можат да остават длабока трага врз нивната психа, тврди психотерапевтката Маја Ушиоко. Таа споделува фрази кои се јасен показател за емоционално запоставување во детството.

  • „Престани да плачеш, се однесуваш како бебе.“
  • „Гледаш ли дека сум зафатен/а? Тргни се од патот!“
  • „Погледни го ова дете, многу е подобро од тебе!“
  • „Додека живееш во мојата куќа…“
  • „Ист си како татко ти/мајка ти“.
  • „Немам време за ова.“

Децата кои не ја добиваат потребната емоционална поддршка често развиваат чувство на несигурност, ниска самодоверба и тешкотии во изразувањето на сопствените емоции

Препознавањето на овие фрази и нивното влијание е клучно за градење здрави односи со децата. На децата им треба чувство на прифаќање и емоционална сигурност за да развијат здрава самодоверба и способност да ги изразат своите потреби и чувства. „Психотерапијата е чекор кон подобар квалитет на живот“, заклучува психотерапевтката.

Како да се поправи штетата?

Ако препознаете некои од овие фрази во вашето воспитување или однесување кон вашите деца, важно е да знаете дека никогаш не е доцна да се направи позитивна промена. Еве неколку чекори кои можат да помогнат:

  1. Слушање без осуда – Наместо да ги одбивате емоциите на детето, обидете се да го сослушате и да разберете како вистински се чувствува.
  2. Признавање на грешките – Ако некогаш сте користеле вакви фрази, можете да му објасните на детето дека сте згрешиле и дека ќе се трудите да бидете подобри.
  3. Отворена комуникација – Создадете простор во кој детето ќе може слободно да ги искажува своите чувства без страв од осуда.
  4. Практикување емпатија – Обидете се да гледате на ситуациите од перспективата на детето.
  5. Барање стручна помош – Ако чувствувате дека ви е потребна поддршка, консултацијата со психотерапевт може да биде од голема корист.

ПОВРЗАНИ НАПИСИПОВЕЌЕ ОД АВТОРОТ