ПИШУВА:
Слаѓана Трајкова,
дипл. логопед – дефектолог, мастер логопед
Ј.З.У. Центар за рехабилитација на патологија на вербална комуникација
♦♦♦♦♦♦♦
Секое дете има потреба да се движи. Продолжената имобилност вродува значајни промени во самиот психофизички развој. Го сврстуваме како основна детска органска потреба, исто како што е потребата за хранење и потребата да се има мирен и квалитетен сон.
Раздвиженоста воопшто, и потребата од тоа да сака детето да се движи придонесува за зајакнување на мускулниот и на коскениот систем. Со ова расте во висина и сразмерно зацврстува и се обликува. Сето ова, повеќе се забележува кај децата во училишниот период, поточно кога ќе тргнат на училиште. Во овој период се јавува преголема потреба на раздвиженост, потреба да потрчуваат и да трчаат, гласно да зборуваат, гестикулираат, гласно да се смеат, да бидат понемирни, и се во состојба да играат по цел ден, без да се изморат.
Денешните деца живеат во т.н. мобилен свет. Свет во кој се гледа премногу раздвиженост, со брзи промени на повеќе настани. Од детето се бара да биде подвижно, и да се стекне со нови сознанија и нови знаења, нов начин на размислување, да бидат отворени и слободни за нови откритија, се со цел да биде задоволена нивната детска љубопитност
Ваквите активности, помалку експлозивни, не можат да се заменат со гимнастичките вежби, ниту пак да се заменат со структуирани спортски вежби. Овие секојдневни активности прават кај детето да се развиваат мускулите и прават т.н. корисна раздвиженост на крвната циркулација и раздвиженост на метаболните процеси.
Како логопед кој долги години работи со деца кои имаат потешкотии во говорот, можам да напишам и да дадам стручни совети дека треба родителите своите деца да си ги посматраат со симпатија и со благодетна наклонетост. Таткото и мајката треба да бидат чувари на семејната традиција, да го почитуваат редот и дисциплината дадени уште од дамнина, да бидат преносители на добрите принципи и без сомнеж да им наметнат обврски на сопствените деца. Такви обврски кои се вреднуваат, обврски повеќе од корисни и квалитетни
Посматрајќи ги децата кои тргнале на училиште можеме да согледаме три форми на активности:
- Учење – обично кога детето учи, седи на столче и не е толку подвижно. Од него се бара да седи на стол, да слуша внимателно, да учи и да го памти она што го слуша.
- Физички вежби во форма на училишни часови, како што е часот по физичка култура и физичко воспитание. Тоа се систематски организирани физички активности кои ги координира наставник. Вежбите изобилуваат со ритам и правила на однесување.
- Сосем слободни активности, без даден претходно вербален налог или вербално задолжение и се разбира без никакво приморување.
Сите овие три вида на активности се повеќе од потреба за развивање на едно дете и потребно е да се применуваат на најпогоден начин во текот на еден детски ден. Слободните активности наликуваат на детска врева, експлозија на артикулирани звуци и гласно зборување. Ова се среќава веќе кога децата излегуваат од училишната зграда, кога отпочнуваат игра со своите браќа и сестри, кога организираат игра надвор, по дворовите и парковите.
Зошто е сето ова потребно?
Човек се станува уште од самото детство. Се она што ќе се оформи во раното детство, тоа и останува во подоцнежниот живот. Емотивните и искуствените доживувања кои децата ги стекнуваат во текот на детството, оставаат длабоки траги кои тешко можат да се избришат. А родителите се тие кои треба да постојат за своите деца, во секое време и во секое место. Од децата не треба да бараме ниту премногу, ниту премалку, се бара во доволна мера, колку што може да постигне.
Човек се станува уште од самото детство. Се она што ќе се оформи во раното детство, тоа и останува во подоцнежниот живот. Емотивните и искуствените доживувања кои децата ги стекнуваат во текот на детството, оставаат длабоки траги кои тешко можат да се избришат
Како логопед кој долги години работи со деца кои имаат потешкотии во говорот, можам да напишам и да дадам стручни совети дека треба родителите своите деца да си ги посматраат со симпатија и со благодетна наклонетост. Таткото и мајката треба да бидат чувари на семејната традиција, да го почитуваат редот и дисциплината дадени уште од дамнина, да бидат преносители на добрите принципи и без сомнеж да им наметнат обврски на сопствените деца. Такви обврски кои се вреднуваат, обврски повеќе од корисни и квалитетни.
Денешните деца живеат во т.н. мобилен свет. Свет во кој се гледа премногу раздвиженост, со брзи промени на повеќе настани. Од детето се бара да биде подвижно, и да се стекне со нови сознанија и нови знаења, нов начин на размислување, да бидат отворени и слободни за нови откритија, се со цел да биде задоволена нивната детска љубопитност. Тоа е и всушност смислата на движењето во денешниот начин на живеење.
♦♦♦♦♦
