ПИШУВА:
Д-р Сара Аврамовска,
доктор по ветеринарна медицина
♦♦♦♦♦♦♦
Често поставувано прашање во ветеринарната пракса е како домашните миленици претставуваат извор на алергени за децата како и за возрасните. Постојат многу извори за хипоалергени раси, но сепак, секое животно кое има крзно или пердуви може да биде потенцијален предизвикувач на алергиски реакции, а како најприсутни животни во оваа категорија се кучињата и мачките. Тоа што всушност ја создава алергијата кај луѓето се протеини кои се содржат во кожата, лигата и урината кај животните.
Најчесто алергиска реакција се јавува поради првутот од милениците кој се создава при природен процес на обновување на клетките на кожата. Често се мисли дека влакната се всушност тие кои ја предизвикуваат алергијата, но тие само служат како преносители на овој првут па тука би ги споменала и хипоалергените раси на кучиња како што се пудли, шнауцер, кадрав бишон, малтезер, ласа апсо, ши цу, јоркширски териер, котон де тулеар, шкотски териер, лагото ромањоло и многу други, кои всушност не е невозможно да создадат алергиска реакција туку со тоа што не се митарат во внатрешниот простор се намалува пренесувањето на првутот низ домот, креветите па и неговата циркулација во воздухот.
Доколку имате голема желба за миленик и имате мали деца во домот кои не сте сигурни дали би имале алергиска реакција, советувам пред се да се направи консултација и евентуално алерготестови од страна на стручни медицински лица и доколку се дијагностицира алергија да земете миленик кој не предизвикува алергија како што се риби или рептили, или доколку алергијата е поднослива, да се одлучите за една од расите кои минимално се митарат и се со мал раст
Кај мачките пак е значително помал изборот и препорачливи раси се оние кои имаат многу кратко крзно или кои воопшто немаат, тоа се девон рекс, сфинкс, бенгалска мачка, сијамки и др. Кога станува збор за останатите алергени како урина, лига и слично потешко се пренесуваат и многу полесно може да се контролира нивниот пренос на човекот. Многу често појавата на алергии се јавува и откако ќе се дијагностицира некаков проблем на кожата и кај миленикот како што се габични инфекции, ендопарзити, атописки дерматитис, кутана форма на лишманија и други. Сите овие болести предизвикуваат зголемено чешање или првутање кај миленикот па затоа е многу важно навремено да се забележат промените на кожата како би се интервенирало брзо за да не дојде до поголемо оштетување. Исто така од најголема важност е редовно да се заштитуваат од надворешни и внатрешни паразити, редовно да се четкаат во домашни услови како и редовно носење на груминг со правилен избор на средства за капење.
Постои начин да се менаџираат овие алергиски реакции од страна на сопствениците на животни, секако доколку желбата и љубовта е голема, но доколку има сериозно штетно дејство врз вашето здравје треба веднаш да се обратите на медицинско стручно лице
Доколку имате голема желба за миленик и имате мали деца во домот кои не сте сигурни дали би имале алергиска реакција советувам пред се, да се направи консултација и евентуално алерготестови од страна на стручни медицински лица и доколку се дијагностицира алергија да земете миленик кој не предизвикува алергија како што се риби или рептили, или доколку алергијата е поднослива, да се одлучите за една од расите кои минимално се митарат и се со мал раст, сепак колку е поголем миленикот толку е поголемо и присуството на алергени.
Многу често појавата на алергии се јавува и откако ќе се дијагностицира некаков проблем на кожата кај миленикот како што се габични инфекции, ендопарзити, атописки дерматитис, кутана форма на лишманија и други. Сите овие болести предизвикуваат зголемено чешање или првутање кај миленикот
За жал, многу често дознаваме дека се јавува алергиска реакција откако ќе пристигне и новиот член во домот и тоа не веднаш туку по подолг период, а сите знаеме колку кратко време е потребно да се приврземе за миленикот како и тој за нас и често одлуката е да остане во домот, а не да се бара нов сопственик. Во тој случај би советувала да се избегнува чест близок контакт со миленикот како галење и спиење во ист кревет, да нема контакт со неговите секрети, да се четка и бања редовно од лице кое не развива алергија, и да се дресира да спие во негов простор или креветче кое редовно ќе се чисти, а исто така од голема помош се и прочистувачите на воздух во домот.
Постои начин да се менаџираат овие алергиски реакции од страна на сопствениците на животни, секако доколку желбата и љубовта е голема, но доколку има сериозно штетно дејство врз вашето здравје веднаш да се обратите на медицинско стручно лице. Многу е важно да бидете информирани пред да се одлучите за чување на миленик, за неговиот раст, начин на одржување на крзното, темперамент како и секојдневните навики.
