Според резултатите од истражување што го спровеле американски научници, се чини дека децата кои имаат постари татковци и дедовци се „генетски програмирани“ да живеат подолго.
Познато е дека животниот век е поврзан со должината на структурите познати како теломери, кои се наоѓаат на крајот на хромозомите. Општо се смета дека колку е пократок теломерот, толку е пократок и животниот век.
Во повеќето клетки, теломерите се скратуваат со возраста, до моментот кога повеќе не можат да се реплицираат.
Но, кај сперматозоидите, теломерите се продолжуваат со животната возраст. Со оглед дека генетскиот материјал на татковците се пренесува преку сперматозоидите, овие подолги теломери може да ги наследат следните генерации.
Интересно е тоа што теломерите биле уште подолги кај децата чии дедовци биле исто така постари кога станале татковци.
Иако одложувањето на татковството може да го зголеми ризикот од спонтан абортус, научниците веруваат дека постојат долгорочни здравствени придобивки.
Имено, наследувањето на подолгите теломери е особено корисно за ткивата и биолошките функции за кои е карактеристичен брз клеточен раст како што се имуниот систем, цревата и кожата.
Исто така, научниците сметаат дека предноста од наследување на подолги теломери од постари татковци може да биде значително поголема од можното оштетување на ДНК и мутација на спермстозоидите.
Извор: Proceedings of the National Academy of Sciences
