Перфекционизмот често се смета за доблест и, ако е умерен, може да биде многу корисен за децата. Имено, тоа може да ги мотивира да успеат и да си поставуваат високи цели. Но, понекогаш, ако перфекционизмот е прекумерен, тој може да биде еден од главните извори на стрес или анксиозност кај одредени деца.
Но, како да препознаете дека детето би можело да биде перфекционист? Иако перфекционизмот кај малите деца не е доволно проучен, има се поголем број истражувања кои ги идентификуваат знаците на овој феномен кај децата на возраст под пет години. Психолозите објаснуваат дека таквите деца може да се грижат и да се чувствуваат вознемирени поради тоа што нема да ги исполнат своите или туѓите очекувања.
Исто така, може да сметаат дека секоја грешка што ќе ја направат ќе има последици. Како резултат на тоа, децата перфекционисти може да станат фрустрирани кога работите не одат според планот или да се вознемират ако не успеат во некоја задача. Тие исто така можат многу да се вознемират кога добиваат критики или лесно се засрамуваат.
Децата со перфекционистички особини, исто така, може да се спротиставуваат на започнување нова и непозната задача, едноставно затоа што веќе се свесни дека ќе сакаат да го направат тоа како што треба.
Психолозите објаснуваат дека предупредувачките знаци на перфекционизам се разликуваат во зависност од возраста на детето и видот на перфекционизам што го доживува. Другите симптоми на перфекционизам исто така може да го вклучуваат следново:
- Потешкотии во завршувањето на задачите бидејќи никогаш не се направени „доволно добро“.
- Вознемиреност околу неуспех
- Ниска толеранција на фрустрација кога ќе се направи грешка
- Одолговлекување поради избегнување тешки задачи
- Самокритичност
- Проблеми со донесување одлуки или приоретизирање на задачите
- Критичност кон другите луѓе.
