Чкртањето по ѕидови никако не е израз на непослушност, туку израз на креативност и во тоа нема ништо чудно. Кога ќе почнат да одат и да го истражуваат просторот, секој дел од домот во децата буди љубопитност, а набрзо потоа почнува и цртањето. Кога ќе ги извежбаат рачињата, хартијата им станува мала, па тргаат во потрага по нов, поголеми површини по кои ќе шараат. Мало дете се уште не сфаќа зошто не би можело да “разубави“ некоја здодевна празна површина, па нема да сфати зошто го карате.
Наместо да викате, најдете прифатлива алтернатива, како би можело детето да продолжи да се развива, а истовремено да ги сочувате ѕидовите и мебелот. Важно е да му објасните на детето на што може да црта, а кои површини се забранета зона.
Поставувањето граници, исто така е дел од воспитувањето и растењето. Детската соба е идеално место за цртање по ѕид, но бидете мудри, па на него залепете големи парчиња хартија или хамер, Може да купите и мала пиши-бриши табла по која ќе може непречено да пишува. Ако детето е малку постаро, но и натаму инсистира на цртање по ѕидови, вклучете го чистење на истите, за да научи дека неговите цртежи не може да останат на тоа место.
