Овој феномен, заборавање на случувања од најраното детство, Сигмунд Фројд го нарекол инфантилна амнезија, но и нешто подоцна, кај децата од осум години, се воочува отежнато присетување на она што им се случувало до третиот роденден.
Научниците од Универзитетот Емори во САД, спровеле истражување на група од 83 деца на возраст од три години, и ги снимале додека прераскажувале искуства од последните неколку месеци – посета на ЗОО, роденденски забави кај другари од градинка, излети со родителите. Неколку години подоцна ги интервјуирале истите деца и им поставувале прашања за истите случувања. Околу 5. и 6. година децата можеле да се сетат на 63-72% од случувањата за кои порано зборувале, додека децата на возраст од осум-девет години можеле да се сетат на само 35% од случувањата.
Малите деца, велат научниците, до третата година себе не се доживуваат како посебни единки, не го сфаќаат поимот време, календар, денови, месеци и годишно време и не можат прецизно да ги лоцираат местата на кои нешто се случувало, пти нивниот мозок не е способен сите тие случувања и доживувања да ги спои во смислена целина.
Сеќавањата на бебињата се бришат поради развојот на мозочните клетки. За меморирање на случувањата задолжен е хипокампусот, дел од мозокот кој произведува нови клетки со цел да се заменат старите. Тоа се случува додека мозокот во целост не се равие и дури тогаш настанува трајно помнење.
