Родителите играат клучна улога во обликувањето на емоционалната благосостојба на нивните деца. Меѓутоа, понекогаш ненамерните постапки или однесувања можат негативно да влијаат на нивното ментално здравје и да придонесат за развој на анксиозност кај децата. Психологот Џефри Бернштајн предупредува на шест такви однесувања.
1. Прекумерна заштита
„Иако е природно родителите да сакаат да ги заштитат своите деца, преголемата заштита може да ја попречи способноста на детето да се справи со предизвиците“, вели Бернштајн за Psychology Today.
2. Моделирање анксиозност
Децата често учат гледајќи ги своите родители. Затоа, ако родителите покажуваат анксиозно однесување или често изразуваат загриженост, децата може да ги интернализираат овие ставови и самите да усвојат анксиозни тенденции, вели психологот.
3. Постојано критикување
„Постојаната критика или високите очекувања може да создадат средина каде што децата се чувствуваат под притисок да ги исполнат нереално високите стандарди“, предупредува Бернштајн. Стравот од разочарување на родителите или неисполнување на очекувањата може да доведе до анксиозност кај децата.
4. Недостаток на емоционално изразување
Доколку родителите не зборуваат отворено за емоциите или не им овозможат безбеден простор на децата да ги изразат сопствените чувства, тоа може да доведе до емоционално потиснување и анксиозност, тврди психологот.
5. Микроуправување
Бернштајн напоменува дека постојаното мешање во активностите на децата и не дозволувајќи им да донесуваат одлуки или да искусат природни последици може да придонесе за анксиозност.
6. Претерани пофалби или критики
“Иако позитивната поддршка е важна, претерано фалење на секоја постапка или нудење нереални пофалби може да создаде вознемиреност во поглед на изведбата. Од друга страна, постојаната критика без признавање на достигнувањата може да придонесе за анскиозност кај детето”, заклучува психологот.
