Студија од Одделот за детски и семејни науки на Државниот универзитет во Флорида покажала дека прекумерната родителска грижа може да има негативен ефект врз децата и да придонесе децата да се чувствуваат преоптоварени. Неговите главни наоди покажале дека родителите кои „лебдат“ над своите деца без знаци на запирање во раната младост може да направат трајна штета.
Авторите на студијата велат дека децата на родителите кои ги контролираат како што растат се чувствуваат се побеспомошни, побезнадежни и сè поогорчени, поради што и помалку напорно работат на училиште и често не успеваат да ги завршат студиите.
Студијата истражувала зошто таквото родителство може да биде штетно кога децата ќе станат полнолетни. За оние кои не знаат, хеликоптер родителството е родителски стил во кој родителите претерано ги надгледуваат своите деца и интервенираат кога ќе се појават проблеми, наместо да им дадат вештини за справување со животните тешкотии.
„Прегорувањето“ е одговор на постојаниот стрес што им се наметнува на децата и кој ја троши нивната енергија, ја намалува продуктивноста и поради тоа тие имаат намалено чувство за сопствените достигнувања“, вели професорот Френк Финчам, директор на Семејниот институт во Флорида
Научниците анкетирале повеќе од 400 студенти на возраст од 18 до 29 години за да дознаат повеќе за нивното одгледување и како се чувствувале како ученици.
Тие требале да го оценат однесувањето на нивните родители, со посебен фокус на прекумерната грижа. Заклучиле дека претераната грижа за децата, особено кога е таков и таткото, е тесно поврзана со „прегорување“, односно чувството на преоптоварување, а според еден од професорите од Универзитетот во Флорида, подоцна децата на претерано грижливите родители развиваат негативни чувства кон школувањето, како што се беспомошност, безнадежност и огорченост.
„Прегорувањето“ е одговор на постојаниот стрес што им се наметнува на децата и кој ја троши нивната енергија, ја намалува продуктивноста и поради тоа тие имаат намалено чувство за сопствените достигнувања“, вели професорот Френк Финчам, директор на Семејниот институт во Флорида.
Тој вели дека како што растат, овие деца се чувствуваат „сè побеспомошно, побезнадежно и сè поогорчено, поради што помалку се трудат на училиште и често не успеваат да ги завршат студиите“.
Авторката на студијата Хејли Лав изјавила дека овие чувства продолжуваат и по завршувањето на училиштето, кога децата на родителите „кои премногу ги контролираат“ го напуштаат домот и сами основаат свои семејства.
