Искрено, сите родители сакаат да имаат послушно дете затоа што кому не му е тешко кога за секое барање треба да повторни пет пати, оти детето ништо не слуша?!
Ако вашето дете е непослушно, веројатно се прашувате што правите погрешно или што прави таа мајка или татко, на кои детето без приговор ја слуша, подобро од вас. Меѓутоа, всушност треба да се сметате себеси за среќни ако имате непослушно дете – и не, не се шегуваме.
Набљудувајтре го тоа вака – дали навистина сакате да имате послушно дете кое автоматски се покорува на секоја команда? Или можеби сакате да подигнете дете кое ќе биде самоуверено, љубопитно, кое ќе умее да размисли за некоја ситуација и да се заземе за себе и она што е правилно?
Се разбира, постојат ситуации во кои треба вашето дете да го прави токму она што вие му го кажувате. На пример, не смее да истрча на улица, не смее да се вози во кола надвор од седиште и слично. Но, кога сте родител, треба да ги изберете битките што ќе ги водите, а кога станува збор за безбедноста на детето, нема преговори.
Од друга страна, тоа значи и дека не треба да се фокусирате на послушноста само заради послушност и да „полудите“ кога вашиот наследник не сака да ги носи панталоните што сте му ги подготвиле или сака патики наместо чевли. Гледајте го вашето дете како некој кој еден ден ќе биде возрасен кој ќе поставува прашања наместо слепо да ги следи упатствата, кој ќе може да ги води другите креативно, со емпатија и интегритет.
Исто така, немојте да мислите дека детето секогаш се бунтува и одбива да ве послуша само затоа што е бунтовно – можно е едноставно да е фокусирано на светот околу него и на она што го интересира, а послушноста е на нивната листа на приоритети многу позади барањето камчиња во калта, трчањето, играњето…
Сето ова, се разбира, не значи дека вие треба да му дозволите на вашето дете да прави што сака и како што сака, но можеби треба да размислите за тоа малку а попуштите што се однесува до послушноста за некои работи кои навистина не се важни, ниту можат да влијаат на здравјето или безбедноста.
