Плачот во автомобил не е знак на слабост – туку отпуштање на кочниците во тишина
Нема ни да ве прашаме дали сте една од тие мајки – затоа што истражувањата покажуваат дека речиси нема мајка која барем еднаш не „си ја олеснила душата“ токму таму – во автомобилот.
Многу жени добро го познаваат тој момент: паркираат пред дома, но не излегуваат веднаш. Денот на работа бил напорен, шефот ја префрлил вината на вас, а дома ве чекаат децата, вечерата, домашните задачи и вечерната рутина. И токму тогаш – доаѓаат солзите.
Автомобилот како приватно прибежиште
„Автомобилот е едно од ретките места каде мајките се сами, каде никој нема очекувања од нив – ниту децата, ниту партнерот, ниту колегите“, објаснува клиничката психологинка д-р Рејчел Прујански. Токму таа тишина и отсуство на барања отвораат простор да се соочиме со сопствените емоции – па така излегуваат тага, замор или фрустрација.
Слично додава и д-р Кејти Кархарт: „Дома често не сакаме да покажеме солзи за да не ги загрижиме децата. Автомобилот ни овозможува неколку минути приватност да го исфрлиме она што го носиме.“
Солзи на премините во денот
Автомобилот често е поврзан со транзиции – возење на работа, земање деца од училиште, одведување на тренинг. Терапевтката и мајка, Одри Шоен, вели дека тие премини се емоционално тешки:
„Во тие моменти нема одвлекување на вниманието – нема екрани, нема задачи – и сите емоции нè стигнуваат.“
Дали е тоа нормално?
Да – апсолутно е нормално. Повремено плачење во автомобил не значи дека нешто не е во ред со вас. Напротив, тоа може да биде начин на телото и умот да го ослободат акумулираниот стрес.
Она што е важно е да обрнете внимание на фреквенцијата и интензитетот. Ако забележите дека плачот станува секојдневие, проследен со безволност, екстремен замор, чувство на вина или мисли за самоповредување – тоа е знак дека ви е потребна стручна поддршка.
Како да си помогнете?
Стручњаците советуваат:
-
Пронајдете сопствен простор – дури и 10 минути прошетка или читање може многу да направат.
-
Споделете го товарот – разговарајте со партнерот или блиските за распределба на обврските.
-
Градете поддршка – пријатели, групи за поддршка или стручна помош можат да бидат клучни.
Плачот во автомобил не значи дека сте лоша мајка – туку дека давате сè од себе во услови кои понекогаш се премногу. Тогаш автомобилот станува мала „сигурна соба“ каде можете да се „распаднете“ – и да ја соберете силата да продолжите понатаму.
Ако чувствувате дека ви треба повеќе од тие пет минути во автомобилот, имајте на ум:
грижата за себе е исто толку важна како и грижата за децата.
