Многу мајки велат дека нивните денови поминуваат во постојано дофрлување: „Мамо, мамо, мамо!“ Но, што кога детето одеднаш почне да го користи личното име на мајката, наместо зборот мама? Ваквата промена често предизвикува загриженост кај родителите – се прашуваат дали е тоа знак на емоционално оддалечување или само нормална фаза од растењето. Според зборовите на психологот Кончита Сиси Мартин, во поголемиот дел од случаите – нема причина за паника.
Психологот истакнува дека постојат неколку причини зошто детето почнува да ја ословува мајката со име, но тоа најчесто не е знак за недостаток на љубов или проблем во односот.
„Ова е природен дел од развојот и учењето. Детето почнува да разбира дека мама не е само мама, туку и личност со свое име, своја личност и живот надвор од родителската улога“, објаснува д-р Сиси.
Децата учат преку имитација
Децата учат преку набљудување и имитирање. Ако често слушаат други лица – на пример татко, баба, воспитувачка – како ја нарекуваат мајката по име, многу е веројатно дека и самите ќе го пробаат тоа.
Во зависност од возраста, користењето на името може да биде и начин на кој детето искажува желба за самостојност. Тоа не значи дека се емоционално оддалечува, туку едноставно ги тестира границите и почнува да го развива својот идентитет.
Кога треба родителите да бидат загрижени?
Иако на родителите може да им делува чудно, па дури и непријатно кога детето ги вика по име, само по себе тоа не е причина за загриженост.
„Емоционалната поврзаност не исчезнува само затоа што детето испробува нови зборови. Љубовта, сигурноста и блискоста и понатаму се присутни“, вели психологот.
Сепак, ако детето упорно одбива да каже „мама“, има потешкотии со изразување емоции или покажува други знаци на емоционална затвореност, тогаш е препорачливо да се консултира стручњак. Во такви ситуации треба да се исклучат можни тешкотии во развојот на емоционалната врска.
Природна фаза на истражување или сигнал за внимание?
Важно е да се запамети дека децата постојано го истражуваат светот околу себе, а јазикот игра клучна улога во тоа. Тоа што понекогаш ќе ве викне по име, а понекогаш со „мама“, не значи дека ве сака помалку.
Наместо да реагирате строго или загрижено, обидете се да поразговарате со детето. Прашајте го зошто ве вика по име – често ќе добиете едноставен, искрен детски одговор, а можеби и вреден увид во тоа како ве доживува вашето дете.
