МЕНИНГИТИС КАЈ ДЕЦАТА: Кои се ризиците и како да ги заштитиме?

Симптомите на менингитис кај децата вклучуваат висока температура, раздразливост, постојан плач, повраќање, главоболка, вкочанет врат (што е потешко за препознавање кај бебињата), поспаност или тешкотии при будење, чувствителност на светлина, намален апетит и понекогаш испакната фонтанела кај бебињата

Бебињата помлади од една година се изложени на поголем ризик

Менингитисот е инфекција на менингите – заштитните мембрани што го обвиткуваат мозокот и ‘рбетниот мозок. Може да влијае на секого, но најчесто се јавува кај бебиња, мали деца, тинејџери и млади поради нивниот поранлив имунолошки систем. Ако не се лекува брзо, може да биде многу сериозен. Особено бактерискиот менингитис може брзо да напредува и да доведе до тешки последици. Може да предизвика сепса (инфекција во крвта), што е состојба опасна по живот. Може да доведе до трајно оштетување на мозокот, нервите, губење на слух, когнитивни нарушувања или други невролошки последици. Брзата медицинска интервенција е клучна за намалување на ризиците и компликациите.

Бебиња и мали деца

Децата помлади од една година имаат зголемен ризик од развој на менингококен менингитис, бидејќи нивниот имунолошки систем не е доволно развиен.

Центрите за контрола и превенција на болести (ЦДЦ) исто така истакнуваат дека децата помлади од пет години имаат зголемен ризик од вирусен менингитис. Бебињата помали од еден месец имаат поголеми шанси за тешка болест доколку се заразат со вирусен менингитис.

Вакцините се ефикасен начин за заштита од менингитис кај новороденчињата и малите деца. Менингококната вакцина е генерално безбедна и ефикасна за превенција од овој вид менингитис.

СИМПТОМИ НА МЕНИНГИТИС КАЈ ДЕЦАТА: Менингитисот е воспаление на мембраните што го обвиткуваат мозокот и ‘рбетниот мозок. Кај децата, тој најчесто е предизвикан од вируси (вирусен менингитис) или бактерии (бактериски менингитис). Вирусниот менингитис е полесна форма, обично се повлекува самостојно, додека бактерискиот менингитис е многу посериозна состојба што бара итен медицински третман. Симптомите на менингитис кај децата вклучуваат висока температура, раздразливост, постојан плач, повраќање, главоболка, вкочанет врат (што е потешко за препознавање кај бебињата), поспаност или тешкотии при будење, чувствителност на светлина, намален апетит и понекогаш испакната фонтанела кај бебињата

Вакцините, исто така, можат да помогнат во заштитата од вируси што предизвикуваат вирусен менингитис, како што се:

  • вакцината против варичела (овчи сипаници),
  • вакцината против грип,
  • вакцината против морбили и заушки.

Млади возрасни лица

Луѓето на возраст од 16 до 23 години се во поголем ризик од развој на менингитис. Ова се должи на тоа што тинејџерите и младите возрасни лица имаат поголеми шанси да бидат носители на одредени бактерии што предизвикуваат менингитис.

Една од тие бактерии – менингококната бактерија – може безопасно да живее во носот и грлото, но во некои случаи може да предизвика инфекција. Различни бактерии можат да доведат до развој на менингитис.

Децата помлади од една година имаат зголемен ризик од развој на менингококен менингитис, бидејќи нивниот имунолошки систем не е доволно развиен. Центрите за контрола и превенција на болести (ЦДЦ) исто така истакнуваат дека децата помлади од пет години имаат зголемен ризик од вирусен менингитис. Бебињата помали од еден месец имаат поголеми шанси за тешка болест доколку се заразат со вирусен менингитис

Вакцините се препорачуваат и генерално се ефикасни за превенција на менингококната инфекција. ЦДЦ препорачува одредени вакцини за деца на возраст од 11 до 16 години.

Постари лица

Возрасните на 65 години или постари се во поголем ризик од развој на менингитис, особено од менингококна и пневмококна болест. Понекогаш, за оваа возрасна група се препорачува менингококна вакцинација.

Близок контакт

Некои видови менингитис се заразни, особено ако се предизвикани од менингококни бактерии. Во ризик се:

  • лицата кои имале директен контакт со плунка што содржи менингококни бактерии, на пример, преку бакнување,
  • цимери или луѓе што живеат во исто домаќинство.

За лицата кои биле во близок контакт со потврден случај на менингитис, може да се препорачаат антибиотици или вакцинација.

Иако секој може да добие менингитис, одредени групи луѓе се во поголем ризик од одредени типови, вклучително бебиња помлади од една година, млади лица на возраст од 16 до 23 години, возрасни лица од 65 години и постари

Медицински состојби

Луѓето со следниве состојби се почувствителни на менингитис:

  • ХИВ,
  • дефицит на компонента на комплементот, ретко имуно нарушување,
  • функционална или анатомска аспленија, состојба поврзана со српеста анемија.

Овие здравствени состојби го ослабуваат имунолошкиот систем, зголемувајќи ја подложноста на инфекцијата.

Животна средина

Животната средина, вклучувајќи го местото на живеење, работа или патување, може да го зголеми ризикот од менингитис. Зголемен ризик од менингококен менингитис имаат:

  • студентите во колеџи,
  • луѓето што патуваат во региони со чести епидемии, како што е „менингитискиот појас“ во Супсахарска Африка,
  • лицата што живеат во тесно населени места, како што се интернати или воени објекти,
  • научници што работат со менингококни бактерии.

Во некои случаи, вакцинацијата е неопходна пред да се влезе во одредени земји.

Заклучок

Иако секој може да добие менингитис, одредени групи луѓе се во поголем ризик од одредени типови. Ова вклучува:

  • бебиња помлади од една година,
  • млади лица на возраст од 16 до 23 години,
  • возрасни лица од 65 години и постари.

Одредени медицински состојби и лекови можат да го зголемат ризикот од менингитис, па затоа е важно овие лица да се консултираат со лекар ако имаат симптоми. Исто така, животната средина – како што се местото на живеење, работа или патување – може да го зголеми ризикот од менингитис. Ова особено важи за патувања во региони со висока стапка на заболување, како што е „менингитискиот појас“ во Африка. (Medical News Today)