ПЕДИЈАТРИТЕ ОБЈАСНУВААТ ШТО СЕКОЈ РОДИТЕЛ МОРА ДА ЗНАЕ: 5 прашања и одговори за бактеријата пневмокок

Пневмококот е бактерија која е често присутна во детските колективи, а може да предизвика воспаление на увото, воспаление на белите дробови, но и сериозни болести како што се менингитис и менингоенцефалитис.

Се шири по капков пат. По воведувањето на вакцината против пневмокок во календарот за имунизација, бројот на случаи на заболени деца од пневмококна болест, евидентно се намалува, а посебно повеќе не се среќаваме со тешки форми. Пневмокок е бактерија која има околу 90 различни соеви – серотипови кои се причинители на пневмококни болести, објаснува прим. д-р Џована Армано, специјалист педијатар. Но, сезоната на градинки е во пол ек, децата ги носат болестите дома, а комбинацијата на бактерија и вирус може да биде кобна. Поради тоа, ви донесуваме мал водич низ се што мора да знаете за пневмокок бактеријата.

ШТО Е ПНЕВМОКОК?

Пневмокок е најчестата причина за воспаление на бели дробови, поточно пневмонија по која бактеријата го добила името. Многу е распространета, особено кај децата кои одат во градинка, каде може да се изолира и од брисови на здрави деца. Опасна е и за повозрасни лица над 65 години, кои се во чест контакт со мали деца, најчесто се тоа баби и дедовци. Поради тоа вакцинирањето на тие возрасти (деца и постари од 65 години) е најоправдано.

КОЛКАВА Е ЗАЧЕСТЕНОСТА НА ПНЕВМОКОКНИТЕ БОЛЕСТИ?

До појавата на вакцина, пневмококпт бил речиси вообичаен “жител“ на физиолошката флора или мешаната флора на горниот респираторен тракт. Денес, по воведувањето на вакцина, многу ретко рутински се земаат брисови од горниот респираторен тракт. Со оглед дека дете на една година е заштитено од тешки форми на пневмокок (2 дози на возраст од 2 и 4 месеци, како и ревакцинација на 12 месеци), симптомите на респираторните инфекции се поблаги, најчесто антибиотиска терапија не е потребна.

КОИ СЕ ВИДОВИ НА ПНЕВМОКОКНИ БОЛЕСТИ ПОСТОЈАТ?

Вирусите и бактериите се секаде околу нас. Со многу од нив секојдневно сме во контакт, а само некои може да предизвикаат болест. Постојат многу форми на бактерии и вируси. Тие се манифестираат на различни начини со слични или различни клинички слики.

  • ВОСПАЛЕНИЕ НА УВО (ОТИТИС)

Воспаленијата на увото се јавуваат поради присуството на бактерии во горниот респираторен тракт, пред се на слузницата на назофаринксот. Имено, средното уво е во директен контакт со носната слузница и сите процеси кои се случуваат во носот имаат свои последици, особено кај малите деца. Тоа се чести воспаленија на увото.

  • СИНУЗИТИС

Синузитис е воспаление на синусите. Се вбројува во воспаленија на горните дишни патишта. Поретко се дијагностицира кај малите деца. Проследен е со болка во пределот на синусите, температура и гноен секрет од носот. Ако се работи за пневмококен синузитис, третманот е антибиотски, а хигиената на носот, како што се чистењето на носот, капки за носот и инхалации може во голема мера да ги намалат симптомите и времетраењето на болеста.

  • БРОНХИТИС

Бронхитис е воспаление на бронхиите. Често е присутна кај малите деца, кога може да биде придружено со отежнато дишење. Имено, воспаление на бронхиите со зголемено лачење на слуз е голем проблем за доенчињата и малите деца кои, поради нивната возраст, се склони кон бронхоопструкција поради хиперреактивност на бронхијалното стебло. Тогаш, покрај системските симптоми и кашлицата, кај нив се развива и отежнато дишење, визинг (свирење во градите) што дополнително ја нарушува општата состојба на детето.

  • ПНЕВМОНИЈА (ВОСПАЛЕНИЕ НА БЕЛИТЕ ДРОБОВИ)

Пневмонијата е инфекција на долниот респираторен тракт, која се манифестира со покачена температура, кашлица и општа лоша состојба на детето. Со преглед, педијатарот може да дијагностицира пневмонија, со слушање на аускултација на детето, но сепак најсигурен метод е рендгенска снимка на белите дробови, како и покачени бактериски параметри во крвната слика. Антибиотиците се неопходни во третманот на бактериска (пневмококна) пневмонија.

  • МЕНИНГИТИС И МЕНИНГОЕНЦЕФАЛИТИС

Менингитис е воспаление на мозочната обвивка, а менингоенцефалитис е воспаление на мозочните обвивки и мозочното ткиво. Таквите дијагнози се најтешки и најсериозни компликации од пневмококните болести.

ПРЕВЕНЦИЈА

Кога станува збор за превенција на заразни болести, одржувањето на редовна хигиена е исклучително важно. Под ова се подразбира редовно миење на рацете, одржување на хигиена на носот, соблекување на облека и обувки кои ги носиме надвор од домот, пресоблекување на облека за дома, чистење и дезинфекција на домот. Исто така, за поефикасно да се спречи пренесувањето на инфекцијата, потребно е да се одржува физичка дистанца и да се избегнуваат блиски физички контакти. Но, кога станува збор за заразни болести кои најмногу се пренесуваат кај децата од градинка, тогаш е многу тешко да се постигнат условите за стопроцентна хигиена и да се избегне физички контакт. Достапна превенција за пневмококните болести и во нашата земја се и вакцините кои штитат од различни соеви пневмокок.

КАКВА Е АКТУЕЛНАТА СОСТОЈБА?

Според педијатриските извештаи, во ординациите се забележува дека се поретки сериозни клинички слики, поретки се бактериските компликации, а примената на антибиотици е намалена. Исто така, и клинички слики поради кои децата би требало да се хоспитализисраат се поретки. Секако, оваа ситуација е преклопена и со пандемијата со коронавирусот во која епидемиолошките и хигиенски мерки во колективите е значајно засилена. Бројот на деца во градинка не е преголем, дел од децата ги чуваат родителите кои работат од дома, дел ги чуваат баби и дедовци, па следствено на тоа и начините на ширење на инфекцииите се сведени на минимум.