Дислексијата е нарушување кое влијае на читањето, пишувањето и правописот. За децата, дислексијата може да биде предизвик бидејќи може да го попречи нивниот академски напредок и самодовербата. Еве неколку клучни работи што треба да ги знаете за дислексијата кај децата.
Најчестата заблуда врзана за дислексијата е дека луѓето само ги менуваат буквите додека читаат. Иако ова е делумно точно, оваа заблуда често води до тоа дислексијата погрешно да се замени со други потешкотии во учењето или да остане незабележана. За децата со дислексија, раната интервенција е исклучително важна.
„Раното препознавање на знаците на дислексија може значително да влијае на образованието на детето. Ако состојбата се препознае на време, децата на крајот ќе бидат способни да читаат на ниво на другите врсници”, вели Бенџамин Пауерс од Фондацијата за дислексија.
Дислексијата е нарушување на учењето кое погодува приближно едно од пет деца. Во раното детство, знаците на дислексија вклучуваат грешки во изразувањето. Детето може да се мачи со именување на познати предмети, може да има потешкотии со римување и секвенци, како и проблеми со следење на насоки во повеќе чекори.
„Раното препознавање на знаците на дислексија може значително да влијае на образованието на детето. Ако состојбата се препознае на време, децата на крајот ќе бидат способни да читаат на ниво на другите врсници“, вели Бенџамин Пауерс од Фондацијата за дислексија
Во пониските одделенија, децата со дислексија може да имаат проблем да ги запомнат имињата на буквите и нивните говорни звуци. Тие се збунети од буквите што изгледаат или звучат слично, имаат проблем со читање на познати зборови, ги менуваат зборови кога читаат на глас, имаат правописни потешкотии и им е тешко да одвојат поединечни гласови во зборовите или не можат да ги комбинираат буквите во збор.
Во повисоките одделенија може да дојде до забуна или прескокнување на пократки зборови, се јавуваат потешкотии во усвојување на нови зборови. Детето може да има проблеми со препознавањето на вообичаени зборови, да се мачи да објасни што се случило во приказната. Карактеристиките на дислексијата вклучуваат и лош правопис и избегнување на читање секогаш кога е можно, или фрустрација и вознемиреност за време на читањето.
Педагозите и психолозите се обучени за препознавање дислексија. Родителите, исто така, треба тесно да соработуваат со наставниците, педијатрите и, доколку е потребно, со други медицински професионалци, вклучително и невропсихолозите и логопедите, доколку се сомневаат дека нивното дете има дислексија.
