АДХД (анг. Attention Deficit and Hyperactivity Disorder) значи синдром на дефицит, пореметување на вниманието и хиперактивност.
Како што и самото име вели, децата кои имаат нарушување на однесувањето и хиперактивност, тешко го задржуваат вниманието во однос на другите деца на нивна возраст. Симптомите за пореметување на вниманието се вообичаени и кај децата кои не страдаат од ова пореметување. Но, оние кои имаат вакво пореметување, во детството покажуваат многу сериозни симптоми. Оваа состојба почесто ги погодува момчињата, отколку девојчињата.
Во заеднички карактеристики спаѓаат:
- Немарност: се одликува со краткотрајно внимание, потешкотии во слушањето на другите и грижата за деталите. Овие деца лесно се попречуваат и брзо забораваат. Не може да се организираат, следствено на нивната возраст.
- Импулсивно однесување: не може да чекаат на ред, зборуваат без да бидат повикани и често ги прекинуваат другите
- Хиперактивност: овие деца не може да седат на едно место, ниту може да учествуваат во мирни активности. Дури и тогаш кога седат на своето место, се немирни и нервозни.
Третман
Доколку пореметувањето во однесувањето не се третира на време, проблемот може да стане многу поголем и да предизвика кај детето персонална дисфункција во возрасниот период. Иако лекарите може да препишат лекови со кои ќе се избалансираат хемикалиите во мозокот и ќе помогнат за одредени однесувања, важно е родителите да се информираат за ова пореметување и како да третираат дете со АДХД.
Когнитивна терапија
Децата кои одат на когнитивна терапија, често инстиктивно го разбираат психолошкиот механизам зад методите. Она на што терапевтот работи, е самото дете да го доживее проблемот и врз основа на тоа да добие мотивација за работа. Терапијата бара голема посветеност и од самите родители, затоа што повеќето терапевтски задачи се прават дома.
Добро е сите возрасни, кои се во близок контакт со детето, да бидат вклучени во терапијата. Понекогаш се користат и групни терапии каде децата со слични проблеми, се сретнуваат со терапевтот и работат на менувањето на негативното однесување. Овде најчесто се работи за деца кои се претерано плашливи, или имаат проблеми со контролата на импулсивното однесување.
