ПИШУВА:
Прим. д-р Борислав Гогушевски,
оториноларинголог
♦♦♦♦♦♦♦
Честопати проблемите поврзани со субјективно чувство на запушеност на ушите, намален слух доаѓа поради присуство на насобрана ушна маст во надворешниот ушен канал. Ушната маст е производ на церуминозните жлезди. Таа го одржува каналот со одредена влажност, а воедно има и заштитна улога против инфекции.
Треба да се внимава при тоалета на подлабоките делови на ушниот канал, бидејќи при нагласено или невнимателно користење на стапчињата може да дојде до повреда/лезија на кожата на каналот или појава на оштетување или перфорација на ушното тапанче
Најчест симптом кој нè посочува кон евентуално постоење на насобрана ушна маст во надворешниот ушен канал е запушеност на увото после капење. Топењето на увото и ушниот канал доведува до бабрење на ушната маст и затворање на каналот со потенцирање на тегобите.
Многу често при чистење на ушите се користат стапчиња за уши. Она што особено треба да се внимава е што овој начин на тоалета на ушите секогаш зависи од анатомската структура и ширината на надворешниот ушен канал. Доколку е каналот закривен или тесен, можностите за тоалета со користење на овие стапчиња е намалена, а веројатноста за чистење на ушната маст на влезот на каналот носи ризик од дислоцирање на ушната маст кон подлабоките делови од ушниот канал што уште повеќе ја отежнува тоалетата и стварање на чеп од ушна маст кој комплетно го затвора каналот потенцирајќи ги симптомите на запушеност.
Честотото користење на стапчињата за уши го иритира и оштетува површинскиот слој на кожата на меатусот создавајќи на тој начин и услови за појава на инфекции. Воедно прекумерното користење на стапчињата дополнително ги стимулира церуминозните жлезди да лачат ушна маст што наместо да ги решава уште повеќе ги потенцира проблемите со запушеност на ушите.
Она што веројатно не сте го забележале, а го пишува како упатство на повеќето пакувања на овие стапчиња:
„Внимание – не го внесувајте стапчето подлабоко кон внатрешноста на увото. Чувајте ги подалеку од децата.“
Ова упатство јасно укажува дека треба да се внимава при тоалета на подлабоките делови на ушниот канал, бидејќи при нагласено или невнимателно користење на стапчињата може да дојде до повреда/лезија на кожата на каналот или појава на оштетување или перфорација на ушното тапанче.
Доколку е каналот закривен или тесен, можностите за тоалета со користење на овие стапчиња е намалена, а веројатноста за чистење на ушната маст на влезот на каналот носи ризик од дислоцирање на ушната маст кон подлабоките делови од ушниот канал што уште повеќе ја отежнува тоалетата и стварање на чеп од ушна маст кој комплетно го затвора каналот потенцирајќи ги симптомите на запушеност. Честотото користење на стапчињата за уши го иритира и оштетува површинскиот слој на кожата на меатусот создавајќи на тој начин и услови за појава на инфекции
Она што треба секако да се избегнува:
⇒ често чистење на ушите,
⇒ избегнување на лоши навики на чистење на ушите особено со поостри предмети (чепкалки, кибритчиња, клучеви). Притоа се зголемува ризикот од повреда на каналот или ушното тапанче,
⇒ користење на одредени „народски“ техники на чистење на уши (топло масло, топол восок од свеќа). Носи опасност од појава на изгореници или потенцирање на запушеноста, особено при користење на восок, како и сериозни оштетувања на ушниот канал и ушното тапанче.
ПРЕПОРАКИ
♦ тоалета на ушите, пред се, на ушката и влезот во ушниот канал со мека крпа после капење,
♦ доколку веќе се користат стапчињата препорака е тие да се користат најмногу еднаш неделно, и тоа секогаш после капење кога ушната маст е натопена и полесно се отстранува. Да се избегнува внесување на стапчињата кон внатрешноста на ушниот канал. Кај мали деца доколку се користат се препорачуваат стапчиња со граничник,
♦ користење на средства кои ги омекнуваат наслагите од ушна маст – капки или спрејови (парафинско масло, маслиново масло). Постојат ограничувања во однос на нивното користење зависно од возраста, пред се кај малите деца. Омекнувањето на овие наслаги го олеснува чистењето на увото,
♦ кај лица кај кои е утврдена склоност кон стварање на церуминозни чепови повремена контрола кај оториноларинголог и тоалета (секои 3-6 месеци),
♦ дефинитивната проценка е секако по дополнителна консултација со оториноларинголог. Во тој случај доаѓа предвид испирање/тоалета на ушите и тоалета или аспирација користејќи ги можностите на отомикроскопскиот преглед со подобра визуелизација и прецизност во интервенцијата,
Тоалетата на ушите е особено отежната во детската возраст. Колку е помал надворешниот ушен канал, толку е поголема веројатноста од негово запушување, а тоалетата поневозможна. Кај најмалите испирањето не може да се реализира, дополнително има ограничување во однос на користењето на средства за омекнување на ушната маст. Доаѓа предвид блага тоалета или чистење на влезот на ушниот канал со мека крпа после капење, евентуално внимателно повремено користење на стапчиња со граничник. Доколку ова не помага, потребна е консултација со оториноларинголог и внимателно чистење/тоалета со аспирација или отстранување со помош на инструменти и под контрола на отомикроскопијата (користење на микроскоп при прегледот) што овозможува прецизност при интервенцијата.
