Прим. д-р Соња Петровска: Лесните уртикарии најчесто немаат потреба од лекување и се повлекуваат спонтано

ПИШУВА:
Прим. д-р Соња Петровска
педијатар-пулмоалерголог

♦♦♦♦♦♦♦

УРТИКАРИЈА (Urticaria) – II дел

Знаци и симптоми

Црвените промени на уртикаријата понекогаш имаат блед центар, можат да се спојуваат или можат да ја менуваат формата и локацијата за неколку часа. Тие можат да бидат од неколку милиметри до големина на чинија, може да чешаат, да боцкаат или да предизвикаат печење. Ако некое лице во исто време има и ангиоедем, може да има затегнатост, оток или големи испакнатини околу очите, усните, рацете, нозете, гениталиите или грлото.

Во потешки случаи, оток во грлото може да предизвика проблеми со дишењето и да доведе до губење на свеста. Ретко, лице со уртикарија и ангиоедем, може да добие анафилактичен шок. Знаци на анафилактичен шок вклучуваат тешкотии во дишењето, пад на крвниот притисок, вртоглавица или губење на свеста.

Дијагноза

Најчесто лекарот може да дијагностицира уртикарија само со гледање на промената на кожата. За да се пронајде причината, се поставуваат прашања за минати болести кај детето, неодамнешната изложеност на алергени или стрес.

За да се тестира физичката уртикарија, се става мраз врз кожата на детето за да се види како реагира на студ

Доколку детето има хронична уртикарија, потребно е да се води дневник за активности, како што се: што детето јаде, пие и кога и каде се појавуваат уртиките на телото. Дијагностички тестови како што се крвни тестови, алергиски тестови и тестови за исклучување на други состојби, како што се болест на тироидната жлезда или хепатитис, може да се направат со цел да се пронајде точната причина за уртикарија.

За да се тестира физичката уртикарија, се става мраз врз кожата на детето за да се види како реагира на студ. Исто така, може да се постави песочна вреќа или друг тежок предмет на бутовите за да се види дали притисокот ќе предизвика уртикарија.

Лекување

Во многу случаи, лесните уртикарии немаат потреба од лекување и се повлекуваат спонтано. Ако се најде причината, избегнувањето е дел од лекувањето.

Ако при уртикаријата се јави вознемиреност, лекарот може да препорача антихистамински лек за да го блокира ослободувањето на хистамин во крвотокот.

Ако неседативниот антихистаминик не делува, лекарот може да предложи посилен антихистаминик или друг лек или комбинација на лекови. Во ретки случаи, лекарот може да препише терапија со кортикостероид, но не подолго од 5-7 дена, поради споредните дејства на кортикостероидите

• • Кај хронична уртикарија, лекарот може да сугерира користење на неседативен антихистаминик за подолго време. Но бидејќи одговорот на антихистаминик е индивидуален, потребна е соработка со лекарот за да се пронајде вистинскиот лек за вашето дете.

ПРОЧИТАЈТЕ И… Прим. д-р Соња Петровска: Школки, ореви, млеко и овошје – храната е една од најчестите причини за уртикарија

Ако неседативниот антихистаминик не делува, лекарот може да предложи посилен антихистаминик или друг лек или комбинација на лекови. Во ретки случаи, лекарот може да препише терапија со кортикостероид, но не подолго од 5-7 дена, поради споредните дејства на кортикостероидите.

◊◊◊◊◊◊◊

ПОВЕЌЕ ОД ИСТИОТ АВТОР, ПРИМ. Д-Р СОЊА ПЕТРОВСКА:

• • Продолжена или постојана изложеност на алергенот може да предизвика хронично воспаление кое води кон астма
  • Тешки алергии и алергии на јаткасти плодови и школки се со поголема веројатност да бидат доживотни
  • Oралниот алергиски синдром се карактеризира со трнење или чешање во устата, а во посебни случаи и отекување на грлото
  • Без примање на терапија, некои деца ја надминуваат алергијата на храна со возраста