„Да им кажеме „не“ на нашите деца е важен начин да им покажеме дека ги сакаме“, вели психологот Беки Кенеди. Попуштањето може ненамерно да ги наруши границите што им помагаат на децата да научат што е соодветно однесување.
„Се разбира, важно е моите деца да чувствуваат дека нивните желби и потреби се вреднуваат, но тоа е навистина независно од тоа дали ќе им кажам „да“ или „не“ во одредена ситуација“, истакнува Кенеди. Таа наведува дека не е добро децата да ја поврзуваат својата вредност со тоа секогаш да им биде удоволено.
Учење на соочување со разочарување
Да им се каже “не“ децата им помага да развијат трпение и да се справат со разочарувањето. Истражувањата покажуваат дека децата без овие вештини може да имаат проблеми со амбицијата и мотивацијата како возрасни. Кенеди, мајка на три деца, признава дека нејзините деца понекогаш ја губат контролата кога нешто им се ускратува. Таа ги советува родителите да останат доследни и цврсти, иако тоа понекогаш може да биде предизвик.
Поставување граници
Главните задачи на родителите се да поставуваат граници за да ги заштитат децата, да ги учат на важни вештини и да ги разберат нивните чувства за да изградат доверба, вели Кенеди. Сметајте го секое тешко „не“ за успех. Кога вашето дете реагира негативно, слушајте и пружете му поддршка со зборови како „Ти верувам“. Потоа повторно зајакнете ја границата. Овој процес гради доверба и очекувања и го помага емоционалниот развој на децата, клучен за нивните животни вештини.
„Ако децата научат да ја поврзуваат својата вредност со добивањето на она што го сакаат, ризикуваме да одгледуваме разгалено дете“, заклучува Кенеди.
