Децата многу често не се согласуваат со родителите, а тоа најмногу е изразено во пубертето и во тие критични години за секое дете, кога мислат дека никој не го разбира и не ги поддржува. Бројни студии велат дека се потекнува од раното детство, па така и “талентот“ за лажење.
Најважна улога
Родителите, секако, играат голема и најважна улога во растењето на детето и во формирањето на неговиот карактер. Честопати не сте ни свесни дека децата го прифаќаат моделот на однесување што го имаат пред себе.
Не им давајте лажни ветувања, бидејќи тие го помнат тоа и го усвојуваат како вистински систем по кој треба да функционираат. На пример, “ќе добиеш играчка ако изедеш се од чинијата“ е одличен услов да го научите дека треба се да изеде, но најлош можен метод на воспитување е ако го изиграте и не му ја купите ветената играчка како награда.
Кога е тој пресвртен момент кога ќе почнат да не лажат и кои деца имаат поголема предиспозиција да станат лажговци?
Ставот на психолозите е дека строгите родители често предизвикуваат контраефект и создаваат лажговци од своите деца. Нивниот систем на забрана се покажал како доста лош. Децата кои се плашат да ја кажат вистината и прибегнуваат кон лажење, имаат големи шанси со текот на времето да станат подобри лажговци и да им стане пракса во животот секогаш кога треба да избегнат нешто лошо или да ја тргнат вината од себе.
Родителството е комплексно
Во одреден период за децата е карактеристично да лажат, но тоа се главно невозможни работи и со тек на времето, како што созреваат тоа поминува. Ако вашето дете постојано лаже, дури и за некои посериозни работи, можеби проблемот е нешто во семејното секојдневие што го поттикнува на тоа.
Родителството е многу сложено. Вашето третман на строгост и казнување го научило дека ќе бидете посреќни и позадоволни доколку го слушнете тоа што сакате, а во исто време тоа ќе избегне казна. Бегството од реалноста ќе направи вистински мал обучен лажго на кого тоа ќе му стане секојдневна и нормална појава.
Морате малку да попуштите и да се обидете да воспоставите пријателски однос со детето, така што ќе се знае кој е родител, но и да има чувство дека секогаш може да ви каже се. И запомнете, малите деца се големи психолози!
