СОВЕТИ ОД ПЕДИЈАТРИ ОД ИТНА МЕДИЦИНА: 5 работи кои никогаш не би им ги дозволиле на своите деца

Според лекарите, најголем ризик претставуваат јавните трамболини и трамболина-парковите. Неконтролираната средина и големиот број деца го зголемуваат ризикот од судири и падови, па скршениците и ортопедските повреди се многу почести во таква средина. Во зависност од тежината на детето, отскокот може да биде доста силен, а ако се случи друго дете да се најде во близина, ситуацијата е непредвидлива

Децата под 6-годишна возраст воопшто не би требало да ги користат јавните трамболини

Децата се деца, а на децата им се случуваат незгоди. И секогаш ќе биде така. Сепак, одредени активности носат поголем ризик од другите. Понекогаш ги предупредуваме и не успеваме да ги спречиме, понекогаш ќе ни се налутат затоа што се обидуваме да спречиме нешто што им изгледа безопасно, а понекогаш дури и ќе престанат да го прават она за што ги предупредуваме. Иако нема да успееме секој пат, можеби ќе спречиме некои повреди…

А кој подобро го знае „прегледот“ на сите можни повреди и нивните причини, ако не – педијатар,  особено оној кој е специјализиран за итна медицина. Итната помош е местото каде што, за жал, завршуваме со децата по една од епизодите во која не сме успеале да ја претркаме незгодата и повредата. Токму затоа овде ги споделуваме советите на педијатрите од итна медицина на кои им е поставено прашањето – што никогаш не би дозволиле на своите деца да прават бидејќи ризикот од повреда е преголем.

Возење на предното седиште пред да наполнат 13 години

Според американскиот Центар за контрола и превенција на болести, сообраќајните несреќи со моторни возила се водечка причина за ненамерни повреди и смрт во САД. Децата секогаш треба да бидат на задното седиште, правилно и соодветно врзани. Ова вклучува соодветно седиште или, подоцна, бустер седиште и појас, прилагодени за возраста, висината и тежината на детето.

Како што децата растат и се подобро пливаат, така се зголемува и нивната самодоверба. Ова е добро од една страна, но може да доведе и до прекумерен ризик. Многу е важно да се запамети дека детето сè уште може да се удави, дури и ако знае да плива. Секогаш треба некој да ги надгледува, без разлика каде се капат децата

Скокање на јавни трамболини

Според лекарите, најголем ризик претставуваат јавните трамболини и трамболина-парковите. Неконтролираната средина и големиот број деца го зголемуваат ризикот од судири и падови, па скршениците и ортопедските повреди се многу почести во таква средина. Во зависност од тежината на детето, отскокот може да биде доста силен, а ако се случи друго дете да се најде во близина, ситуацијата е непредвидлива. Други повреди на трамболина вклучуваат лацерации, потреси на мозокот и повреди на ‘рбетот.

Трамболината треба да биде вкопана во земја, да има мрежа како ограда, а возрасен секогаш мора да биде присутен и да внимава на трамболината да нема премногу деца, а идеално е да биде само едно дете. Децата под 6-годишна возраст воопшто не би требало да ги користат.

Велосипеди, скутери, скејтборди, ховерборди… за се детето треба да има кацига. Кога се вози на какви било тркала, мора да носи кацига. И тука нема расправии. Имено, децата имаат несразмерно голема глава во однос на телото, па веројатноста да паднат и да ја удрат главата е поголема отколку кај возрасните

Пливање без надзор

Давењето е уште една водечка причина за ненамерни повреди кај децата. Повторно, американскиот ЦДЦ тврди дека повеќе деца на возраст од 1 до 4 години умираат од давење отколку од која било друга причина, а тоа често се случува во базените, но и во кадите. Факт е дека е добро и корисно да се охрабруваат децата да научат да пливаат што е можно порано – но и откако децата ќе научат, родителите уште некое време треба да бидат со детето додека плива.

Како што децата растат и се подобро пливаат, така се зголемува и нивната самодоверба. Ова е добро од една страна, но може да доведе и до прекумерен ризик. Многу е важно да се запамети дека детето сè уште може да се удави, дури и ако знае да плива. Секогаш треба некој да ги надгледува, без разлика каде се капат децата.

Возење без кацига

Велосипеди, скутери, скејтборди, ховерборди… за се детето треба да има кацига. Кога се вози на какви било тркала, мора да носи кацига. И тука нема расправии. Имено, децата имаат несразмерно голема глава во однос на телото, па веројатноста да паднат и да ја удрат главата е поголема отколку кај возрасните. Добиените повреди се движат од џумки и гребаници до потрес на мозокот и тешко крвавење во мозокот што предизвикува трајно оштетување.

Децата, исто така, треба да носат кациги за време на скијање, сноуборд, лизгање на мраз, јавање коњи и за време на одредени спортови на вода. Правилото е: ако постои кацига за тоа, детето треба да ја носи, без разлика колку е добро во нешто.

Галење непознати животни

Многу посети на итната помош може да се спречат ако децата се научат како да се однесуваат соодветно со животните, особено со оние што не ги познаваат. Важно е да ги научите дека ако видат животно со кое сакаат да комуницираат на кој било начин, тоа мора да се направи на безбеден и контролиран начин, односно пред се да разговараат со сопственикот на животното. Ако детето има домашно милениче, уште посамоуверено ќе му пријде на животното, но важно е и таму да се постават граници. На пример, детето не може да бакнува или прегрнува кое било куче само затоа што тоа му го прави на своето куче. Каснувањето од куче по лицето е една од најчестите повреди кога станува збор за животните.