Како родители, сакаме нашите деца да бидат издржливи и да се соочат со сите предизвици. Но, кога детето ќе почне да се жали дека мрази фудбал или дека не сака повеќе да се занимава со пливање, а вие сте потрошиле пари на копачки, дресови, трико и чевли за танцување, дали е во ред да се присилува детето да продолжи со активноста со која се занимава?
Психологот Ванеса Лапоинте вели дека е во ред да му дозволите на детето да прекине со некоја активност, под услов тоа да не е по изгубен натпревар или лош настап.
„И на возрасните им е тешко доследно да се занимаваат со нешто ново, особено кога се чувствуваме несигурни или недоволно добри. Ако тоа важи за нас со зрели мозоци, замислете колку е тешко за малите деца кои немаат животно искуство да знаат како сето тоа функционира“, вели таа.
Ова не значи дека треба да му дозволите на детето да се откаже секој пат. Децата можат да имаат корист од тоа што се чувствуваат непријатно, бидејќи тоа ја гради самодовербата.
„Понекогаш е соодветно да му дадете на вашето дете малку нежно охрабрување. Проучете го темпераментот на вашето дете и истражете зошто одредена активност не е исполнувачка за вашето дете пред да донесете одлука“, советува Лапоинте.
Мери Кикел, мајка на две момчиња, на возраст од 11 и 13 години, вели дека нејзиното правило е децата да можат да се откажат од активности, но само откако ќе заврши сезоната.
„Секогаш инсистирам да разговараме за тоа. Им дозволив на децата да престанат да играат фудбал, како и да свират виолина и пијано и да земаат часови по дебата. Музиката е нешто што децата треба да сакаат да го прават. По една година, ако работите не функционираат , во ред е да ги пуштиме“, смета таа.
Чиј сон е тоа воопшто?
Во документарниот филм на Нетфликс „Бекам“, мајката на Дејвид Бекам раскажува како го гледала нејзиниот сопруг како го притискал синот и го тера да тренира за да стане професионален фудбалер. Лапоинте вели дека ова често се случува кога родителите се обидуваат да ги исполнат своите неостварени соништа преку сопствените деца.
“Децата можат да го разберат концептот на вложен труд и резултати дури околу десетгодишна возраст. Тогаш се исплати да се зборува за посветеност и напорното тренирање. Додека децата се помали, активностите треба да ги прават среќни и тие мора да бидат забавни”, заклучува Лапоинте.
