Лекарите велат дека на детето му се зема брис за анализа единствено доколку се појават симптоми како долготрајна кашлица, воспалено грло, зголемена телесна температура и/или, жолто-зелен секрет од носот. Доколку овие симптоми траат подолго време, а состојбата не се лекува, истата може да се искомплицира и да дојде до слаб напредок на детето и ширење на инфекцијата во околните регии. Ограничување за возраста нема. Многу често брисеви се земаат и кај новороденчиња и тоа само еден ден по раѓањето, со цел да се открие дали евентуално постои присуство на бактерија.
Кај децата најчесто се зема брис од носот и од грлото, кога имаат чести бактериски инфекции во грлото и во носот. По потреба се зема и од гениталните органи, очите, устата и јазикот, ушите.
Брисот не е неопходна постапка за поставување дијагноза и понатамошно лекување. Откако детето ќе оздрави се упатува на повторен брис со што ќе се увиди дали бактеријата е целосно излечена.
Оваа постапка воопшто не е страшна ниту, пак, трауматична за децата. Се зема мал примерок од секретот од носот или грлото со тенко стапче кое завршува со памучен и мек дел. Потоа земениот брис се засејува во лабораторија и се чека по 48 часа за да се види дали постојат бактерии.
За сите бактерии што ќе се најдат во носот не мора да се брза за да се почне со лекување со антибиотик. Во зависно од она што ќе се пронајде на брисот се препишува терапија на детето, но неопходни се и дополнителни испитувања.
Брисот сам по себе не може да постави, ниту да отфрли дијагноза
Резултатот од ова испитување треба да се вклопи во клиничката слика и во другите лабораториски испитувања. Не е од пресудно значење за поставување дијагноза, но е пожелно.
