Воспитувањето деца понекогаш може да биде предизвик. Охрабрувачките реченици можат да им помогнат на родителите да ја поттикнат самодовербата, издржливоста и способноста на децата да се справат со предизвиците. Ејми Морин, психотерапевт, социјален работник и предавач на Универзитетот Нортистрн, вели дека вклучувањето на овие 10 реченици и прашања во секојдневниот живот се создава средина во која на децата им е безбедно да учат, да прават грешки и да растат.
- “Што би му рекол/а на пријател со овој проблем?”
Помогнете му на вашето дете да ги преформулира негативните мисли за да размислува како би поддржал пријател. Со тоа, тој учи да зборува со себе со повеќе сочувство.
- „Разбирам дека така се чувствуваш“.
Признавањето и разбирањето на емоциите на вашето дете гради доверба и покажува дека чувствата се нормални, дури и ако понекогаш се претерани.
- „Во ред е да се биде вознемирен,но не е во ред да се однесуваш вака“.
Оваа фраза го учи детето дека емоциите како лутина или тага се нормални, но поставува граници за неприфатливо однесување и нуди можност да научи подобро управување со емоциите.
- „Ајде да го решиме заедно“.
Наместо веднаш да го решите проблемот, понудете се заедно да го решите. Детето на тој начин ги учи вештините за решавање проблеми и ја зајакнува самодовербата.
- “Се надевам дека си горд/а на својот труд!”
Фокусирањето на трудот, а не само на резултатите, го поттикнува детето да ја цени упорноста, да развие внатрешна мотивација и да стане поотпорно на неуспех.
- „Што си имал/а храброст да се обидеш, дури и ако не успеа.“
Неуспехот често се доживува како нешто од кое треба да се плаши, но поотпорните деца го гледаат како дел од растот. Отворениот разговор за неуспехот ги охрабрува децата да пробуваат нови работи, да излезат од зоната на удобност и да градат доверба преку труд, без оглед на исходот.
- „Што можеме да научиме од ова?
Оваа фраза го поместува фокусот од негативно на раст, учејќи ги децата да гледаат на неуспесите како можности за подобрување.
- „Дали треба да го решиш проблемот и како се чувствуваш поради него?“
Ова прашање ги разликува надворешните предизвици од внатрешните реакции. На пример, дете кое е вознемирено поради тешка задача по математика може да сака да ја избегне обврската, но тоа создава проблеми на долг рок. Подобро е да му помогнете да препознае дека е нервозно поради можноста да направи грешка и да го научите да се справува со чувствата наместо да ги избегнува. Разликувањето помеѓу ситуацијата и чувството му дава подобра контрола врз неговите реакции и му помага да го прилагоди своето размислување или околности.
- „Можеш ли да наведеш исклучок од тоа уверување?
Децата често размислуваат во крајности, како на пример: „Не сум паметен“ или „Никој не ме сака“. Ова прашање им помага да ги преиспитаат и преформулираат тие верувања. Вашето дете ќе разбере дека има ситуации во кои овие мисли не се вистинити и ќе развие пофлексибилен и пореален поглед на себе и на светот.
- „За што сме благодарни денес?
Благодарноста им помага на децата да се фокусираат на позитивното, да градат издржливост и да развијат оптимистички поглед на светот.
