Социјалната и емоционална интелегенција често се запоставени кај децата, а токму тие во голем дел се одговорни за успехот, среќата, оставрувањето на здрави меѓучовечки односи.
Многу родители веруваат дека тие ќе “наидат“ сами од себе, низ животот. Но, вистината е дека и на нив треба да се работи. Но, кои се тие најважни вештини потребни на вашето треба, што треба да ги знае?
Следење насоки – се чини полесно од што навистина е. Многумина веруваат дека сами ќе знаат подобро. Не е лесно да се научи да се следат инструкциите од други.
Прифаќање на последиците – денес родителите ги штитат децата од се, па и од последиците. Но, тие треба да научат дека секоја акција има и некоја реакција. Па и негативна.
Контрола на лутината – денес со критика не сакаме да ја уништиме детската самодоверба. Но, нема да ја изградиме ниту си лажни пофалби. Некогаш е потребно да се слушне и критика.
Слушање – слушањето на другите е изгубена вештина. Знаете и сами како е да се има соговорник кој може да зборува само за себе.
Прифаќање на “не“ како одговор – може да биде тешко ако детето навикнало секогаш да е по негово. Затоа е потребно од време на време да се каже “не“.
Создавање компромис – понекогаш решението е да се најдеме на половина пат, но детето тоа треба да го научи, најдобро низ примери.
Контролирање на емоциите – децата треба да научат дека не може секогаш да го искажат она што моментално го чувствуваат. Значи, на тагата и неправдата не можат во секоја ситуација да реагираат со плачење и бес, бидејќи тоа не е секогаш примерно.
Барање помош – неучете ги децата да побараат помош, тоа не секогаш е знак на слабост.
Извинување – да се знае да се извини и да се признае грепката е важба животна вештина и знак на емоционална зрелост.
Пристојно несогласување со туѓото мислење – несогласувањето не треба да се искажува со бес и викање. Вистинска вештина е да се покаже несогласување на убав начин.
Емпатија – научете го детето да биде лувствително на туѓите емоции, а не своите да ги прокетира на други. Не сме сите исти.
Техники на опуштање – важно е да се знае да се опушти и да не се дозволи да преовладуваат стресот и негативните емоции. Научете го детет на едноставни техники на дишење и медитација.
Стекнување пријатели – се чини така едноставно, но не е секогаш така. Научете го детето како да создаде, но и да ги одржи пријателствата.
Решавање на проблеми – ако секогаш сте ускокнувале околу пишувањето домашни, проекти и други предизвици, вашето дете нема само да се снајде во решавањето на проблемите.
Искреност – кажувањето на вистината е секогаш пократкиот и едноставен пат. Учете го детето од мали нозе колку е важно секогаш да се зборува вистината каква и да е.
Покажување разборање – важно е детето да сфати дека не сме сите еднакви, не растеме во еднакви околности, ниту чувствуваме исто. За другите и нивното однесување треба да се знае да се најде разбирање, а не лутина и осуда.
Почитување – почитувањето на возрасните, постарите од себе, наставниците, соседите… почнете со мали работи, од поздравување, помагање, слушање… покажувањето на почитување не е исто што и покорување.
