Празниците се време кога поминуваме најмногу време со семејството, а тоа е особено важно за родителите и децата. Психолозите објаснуваат дека дури и навидум наједноставните работи што родителите ги прават со своите деца се всушност спомени од детството кои најмалите подоцна ќе ги паметат со најмногу задоволство.
1. Семејна традиција
Без разлика дали се работи за заедничко подготвување колачи и слатки за Божиќ, Велигден, патување или чести излети во природа, семејната традиција ќе му овозможи на детето еден ден да се потсети на сите убави спомени поврзани со тие моменти.
2. Заеднички оброци
Додека заедничкото време за вечера или ручек може да биде стресно кога децата се уште се мали и немирни, со текот на времето овие моменти ќе станат нешто што ќе го паметат во иднина. Имено, психолозите објаснуваат дека заедничкото седење на маса и делењето оброк, дури и ако тоа се случува само за време на викендите, им стануваат некои од омилените детски спомени на децата. Тоа е време кое можат да го поминам со своите родители, без телефони, телевизија и други одвлекувања на вниманието.
3. Приказни за добра ноќ
Истражувањата покажуваат дека читањето приказни пред спиење придонесува за зближување помеѓу детето и родителот. Особено времето на крајот од денот пред да заспие нашето малечко е одличен начин за поврзување, но и нешто што детето најчесто го памети од детството.
4. Гушкање
Ако погледнете наназад на вашето детство и почувствувате љубов и среќа, големи се шансите тоа да било исполнето со љубов од вашите родители. Имено, гушкањата и прегратките не се само симбол на љубов, туку и на поддршка и заштита. Психолозите советуваат да ги гушкаме нашите деца што е можно почесто бидејќи така тие ќе се чувствуваат безбедно, сакано и ценето, а еден ден и самите ќе станат родители полни со љубов.
5. Слушање на детето
Иако често знаеме да му кажеме на детето дека во моментот немаме време или дека сме зафатени со одредени обврски, ако му обрнеме внимание кога знаеме дека треба, психолозите не уверуваат дека можеме да бидеме сигурни дека подоцна во животот ќе се сеќава дека неговите родители секогаш биле тука за него. Исто така, понекогаш децата не прекинуваат затоа што сакаат да го привлечат нашето внимание, а не затоа што секогаш сакаат нешто од нас или имаат нешто посебно да кажат.
