Родителството е неверојатно, но исто така може да биде збунувачко и фрустрирачко. Меѓутоа, три суштински концепти поврзани со емоционалната интелигенција можат да им помогнат на родителите да ги надминат проблемите со кои се соочуваат. Со ова се согласува и терапевтот Ерин Леонард.
“Прво, родителите кои го коригираат однесувањето на децата наместо нивните чувства се на вистинскиот пат. Второ, родителите кои слушаат за да ги разберат наместо да ги караат децата можат да бидат луѓето со кои децата всушност сакаат да разговараат. Трето, приврзани родители кои знаат да одвојат момент за саморефлексија, можат да имам можност да растат и да се развиваат како личност“, објаснува Леонард за Psychology Today. Таа тврди дека ова се три знаци кои укажуваат на тоа дека родителите се емотивно интелигентни.
Често родителите не сакаат нивните деца да се чувствуваат лути, разочарани, фрустрирани или повредени. Сепак, доживувањето на овие емоции е неизбежно во животот.
Мајките и татковците кои размислуваат за повратните информации на нивните деца можат да станат подобри родители
Прво, важно е родителите да го почитуваат она што децата го чувствуваат, бидејќи тоа може да им помогне на децата да ги препознаат и да ги артикулираат своите емоции. Оваа свест е основа на емоционалната регулација, тврди терапевтот. Потоа, поправањето на лошото однесување им помага на децата да сфатат дека чувствата се во ред, но негативното однесување не е.
„Децата кои се чувствуваат сфатени имаат поголема веројатност да ги приспособат негативните однесувања“, вели Леонард.
Второ, родителите кои слушаат за да разберат наместо да искоренуваат имаат тенденција да одржуваат блискост со своите деца. “Ова е од клучно значење бидејќи родителите избегнуваат веднаш да им ги наметнуваат своите решенија на децата и наместо тоа го држат разговорот фокусиран на нивните чувства. Децата кои имаат простор да го кажат своето мислење, имаат поголема веројатност да споделат проблеми со своите родители”, тврди психологот.
Трето, родителите кои повремено размислуваат за повратните информации на нивните деца можат да добијат увид и да го искористат за да станат подобри родители. „Ова ја моделира интроспекцијата и самосвесноста. Ова може да има позитивен ефект врз децата и да придонесе за развој на одговорноста“, заклучува Леонард.
