Изливите на бес кај децата се чести ситуации со кои се соочуваат многу родители. Понекогаш е лесно да се смират децата, а понекогаш се чини како невозможна мисија. Меѓутоа, психологот Џефри Бернштајн тврди дека само една реченица од само четири збора може да направи голема разлика и да го смири лутото дете.
Како таква реченица Бернштајн за Psychology Today го издвојува изразот „Гледам дека се мачиш“, за кој тврди дека на детето му ја дава потребната поддршка во ситуација во која е чувствително.
“Децата кои се чувствуваат сфатени имаат поголема веројатност да се смират и да се однесуваат помалку пркосно во иднина. Смирените одговори можат да ги преобликуваат реакциите на детето, правејќи ги изливите на бес поретки и понеинтензивни”, тврди психологот. Иако може да изгледа нелогично да се користат толку едноставни зборови кога беснеат емоциите, тие носат препознавање на болката и фрустрацијата, честопати клучни за смирување на интензитетот.
Се смета дека овој пристап на смирување на детето во моментот на силни емоции се темели на „начела кои поттикнуваат нежни, разбирачки одговори со цел да се ублажи пркосното однесување“. Психологот споделува совети за како да се користат овие зборови да тие навистина да бидат ефикасни.
- Контролирајте ги вашите емоции
Кога детето доживува изливи на бес, родителскиот инстикт може да реагира со фрустрација. Но, за момент да земете длабоко воздух пред нешто да му кажете на детето, може да направи голема разлика. Кога моделирате смиреност и на детето му помагате да се смири. Запомнете, децата од вас бараат знаци. Поголема е веројатноста дека ќе го следи вашиот пример ако покажете смиреност.
- Кажете им ги овие 4 зборови и направете пауза
„Откако ќе кажете ‘Гледам дека се мачиш’, паузирајте и дајте му момент на детето да дозволи зборовите навистина да дојдат до него. Целта не е веднаш да се реши ситуацијата, туку да покажете дека сте подготвени да бидете покрај него во неговата борба, без притискање веднаш да се чувствува подобро“, вели психологот за Psychology Today.
При изливите на бес, често е потребно време децата да се смират, а паузирањето овозможува простор за сигурно одвивање на детските емоции.
- Давање емпатија наместо решение
Додека реченицата ‘Гледам дека се мачиш’ на детето му дава поддршка, додавањето емпатични фрази може да им помогне да се чувствуваат како да ги разбирате. На пример, можете да им кажете: „Ова сега ти изгледа тешко и тоа е во ред“. Психологот тврди дека овој пристап посебно е ефикасен кај постари деца кои се чувствуваат повозрасн и поценети кога родителите ќе ги сфатат сериозно.
Емпатијата го уверува детето дека не е во неволја поради тоа како се чувствува, што е клучно за градење доверба. Децата кои се чувствуваат признати имаат поголема веројатност да се смират и да се впуштат во помалку пркосно однесување во иднина, пренесува Psychology Today.
- Поттикнете разговор по изливот на бес
„Откако ќе помине изливот на бес, нежно поттикнете го детето да зборува за своето искуство доколку е подготвено“, советува психологот. За помалите деца, може да биде едноставно како прашањето: „Дали сакаш да ми кажеш што беше тешко?“. Додека за постарите деца можете да кажете: „Кога повторно ќе се чувствуваш така, има ли нешто што можам да направам за да помогнам?“. Кога вие како родители овозможувате рефлексија по изливот на бес, со тоа им покажувате дека е безбедно да се изразат, дури и по силни емоции.
- Важно е да бидете доследни
Користењето на фразата „Гледам дека се мачиш“ доследно помага да се зајакне пораката дека сте на страната на вашето дете. Колку почесто тоа го слушаат, толку е поголема веројатноста да веруваат во тоа, дури и кога се чувствуваат надвор од контрола. „Преку мојата работа видов колку доследните, смирени одговори можат да ги преобликуваат реакциите на детето, правејќи ги изливите на бес поретки и понеинтензивни“, заклучува психологот.
