Ова се неколку интересни, позитивни и помалку позитивни работи за адаптираното млеко за кои ретко се зборува.
Шишињата ќе станат ваш извор на “страдање“. Не е во прашање вистинско страдање, но со шишињата понекогаш се мачиме повеќе од грчевите. Подготовка, хранење и миење – повторно и повторно и повторно.
Можете да го храните бебето во јавност без погледи на другите луѓе. Иако, и овде постојат исклучоци и може да се појават и неколку осудувачки погледи оти не доите. На мајките кои дојат во јавност и оние кои го хранат бебето на шише во јавност, им треба поддршка.
Ќе ве осудуваат и ако нема да се обидете да доите, дури и ако сте се обиделе со недели, сте ја имале најлошата форма на маститис, сте немале доволно млеко или сте имале животозагрозувачка компликација по породувањето која спречила доаѓање на млекото. Игнорирајте ги таквите луѓе и запомнете, правите одлична работа.
Ако имате пријателка која успешно дои, можеби ќе се чувствате лошо. Но, наместо тоа – славете ја нејзината можност, додека и таа го слави вашиот труд да го правите најдобро што можете. Во спротивно, слободно продолжете со лошите мисли.
Првиот пат кога бебето ќе го фати вашиот прст додека го храните со шише – ќе ви се растопи срцето. Како да ви вели: „Ти благодарам, мамо, те сакам“.
Повторно ќе се заљубите во партнерот кога ќе го видите како го храни бебето со поглед полн со гордост. Вашето срце ќе се исполни со чувства кои не можете да ни да ги опишете.
Поради читање било што за доењето ќе се чувствувате неубаво. Налоши последици на ова се чувство на вина, чувство на неспособност, љубомора и замерка кон себе. Совет: Престанете да читате и да размислувате, едноставно уживајте во тоа што е пред вас, во бебето.
