Многу родители се плашат да дозволат детето да оди босо поради можни повреди или бактерии, но малите деца имаат бројни придобивки од одењето без обувки – од јакнење на стапалата и нозете, до развој на чувството за рамнотежа.
Двете најчести причини зошто родителите не им дозволуваат на децата да трчаат боси се стравот дека ќе се повредат ако нагазат на нешто остро и стравот од кожни болести што би можеле да ги „закачат“. Сепак, на местата за игра веројатноста за такво нешто е мала, бидејќи тие површини се прегледни и лесно се забележуваат потенцијално опасни предмети. Дополнително, децата кои често одат боси развиваат поголема свесност за тоа каде стапнуваат, а и табаните им стануваат поцврсти, создавајќи природна заштита.
Слично е и со бактериите. Нашата кожа има способност да ги одбива, а рацете се далеку повалкани бидејќи со нив фаќаме сè и сешто, а децата често ги ставаат в уста. Всушност, обувките се идеална средина за развој на бактерии и габи – темна, топла и влажна – што ги прави совршено место за инфекции на детските стапала.
Кевин Гири, едукатор и автор на блогот „Револуционерен родител“ (Revolutionary Parent), смета дека обувките се штетни за децата бидејќи ги уништуваат стапалата и го попречуваат природниот развој на моториката. Поради тоа, според него, децата се подложни на повреди на стапалата и нозете.
Тој нагласува дека одењето боси ги јакне стапалата и долниот дел од нозете, правејќи го детето поспремно и посвесно за положбата на своето тело. Стапалата имаат повеќе од 200.000 нервни завршетоци – најголема густина на целото тело – токму заради тоа што се создадени да нè водат и прилагодуваат на подлогата под нас. Затоа босите подобро се качуваме, поцврсто стоиме, полесно ја одржуваме рамнотежата и сигурно чекориме дури и по нерамни површини.
Придобивки од одењето боси
„Најлесен начин за развој на чувството за рамнотежа кај бебињата е да им се дозволи да одат боси што е можно почесто“, вели педијатарката д-р Кејси Флегал. „Друга важна придобивка е развојот на свесноста за околината – босите нозе испраќаат сигнали до мозокот кои го подобруваат снаоѓањето во просторот“, додава таа.
Децата кои често одат боси подобро го совладуваат движењето. Нашите стапала со милиони години се развивале без обувки, и нивното постојано затворање во чевли не е природен начин да се поддржи развојот на одењето каков што е предвиден од еволуцијата.
Конечно, не е сè во медицинските причини. Одењето бос носи сензуално задоволство – нешто што децата особено го чувствуваат и во кое уживаат. Само помислете на тој убав момент кога чекорите боси по песок, трева или шлапкате во плитка вода…
Сето тоа можеме да им го овозможиме на нашите деца ако барем накратко ги ослободиме од обувките – на игралиште или во дворот. Дозволете им барем понекогаш да ги користат своите стапала онака како што природата тоа го замислила.
