Бремените жени кои консумираат храна богата со масти како што е сланина може да го зголемат ризикот нивните деца подоцна во животот да развијат дебелина, предупредуваат експертите.
Германските истражувачи сметаат дека самиот мирис на таква масна храна може да го зголеми ризикот кај бебињата да развијат дебелина во иднина. Досегашните студии веќе ја поврзуваа здравствената состојба на трудницата со телесната тежина на детето подоцна. Но, новото истражување направено врз глувци е едно од првите што укажуваат дека исхраната која содржи мирисни молекули, како „мирис на сланина“ за време на бременоста и доењето, може да предизвика промени во мозокот поврзани со дебелина.
Научниците не можат точно да објаснат зошто се случува ова, но сметаат дека раната изложеност на вештачки вкусови создава „несовпаѓање“ меѓу мирисите и очекуваната калориска вредност на храната, што подоцна може да влијае на исхраната и телесната тежина.
Во списанието Nature Metabolism, истражувачите од Институтот „Макс Планк“ за метаболички истражувања во Келн наведуваат: „Нашата студија покажува дека учењето на мириси и вкусови во перинаталниот период не само што ги пренесува прехранбените навики на следните генерации, туку може да има и негативни последици по нивното метаболичко здравје. Овие резултати може да имаат важни импликации за долгорочните последици од консумирањето ароматични адитиви за време на бременоста и лактацијата.“
Во експериментот, научниците хранеле две групи бремени глувци со иста здрава храна, но кај едната група додале вештачки вкус на сланина. Верувале дека молекулите што го создаваат „мирисот на сланина“ ќе стигнат до младенчињата преку амнионската течност и подоцна преку мајчиното млеко.
Новото истражување направено врз глувци е едно од првите што укажуваат дека исхраната која содржи мирисни молекули, како „мирис на сланина“ за време на бременоста и доењето, може да предизвика промени во мозокот поврзани со дебелина
Научниците ги следеле глувците во период од речиси шест месеци – од раѓање до зрелост, при што направиле тестови за инсулинска чувствителност, мерења на гликоза, тестови за телесен состав и мерења на должината на телото.
Иако телесната тежина на мајките и фетусите била иста во двете групи, младенчињата изложени на „мирисот на сланина“ подоцна развиле поголемо наталожување масно ткиво, инсулинска резистенција и намалена потрошувачка на енергија кога во зрелата возраст биле хранети со масна исхрана.
Анализите на мозочната активност покажале промени во клучни мозочни структури и центри поврзани со глад што се реакции типични за животни со дебелина.
Претходните истражувања веќе покажале дека фетусите почнуваат да чувствуваат мирис околу 24-тата недела од бременоста, но олфакторните рецептори – специјализирани клетки кои детектираат молекули на мирис, овозможувајќи го сетилото за мирис — може да почнат да се формираат порано, околу 10-тата недела.
Анализите на мозочната активност покажале промени во клучни мозочни структури и центри поврзани со глад што се реакции типични за животни со дебелина
Научниците додаваат: „Со оглед на тоа што многу жени консумираат храна богата со масти за време на бременоста и доењето, овие сознанија се значајни. Тие укажуваат дека и мајка со нормална телесна тежина, но изложена на нездрава, масна исхрана, може да го зголеми ризикот за дебелина кај своето дете.“
„Со оглед на зголемената распространетост на прехранбените адитиви во современите преработени диети, нашата студија ја зголемува можноста дека изложеноста на вештачки ароми за време на развојот може да создаде несоодветна поврзаност помеѓу сензорните сигнали на храната и очекуваната содржина на калории“. Ова може да оформи долготрајни несоодветни физиолошки и бихејвиорални промени, пишува Дејли мејл.
