Додека сме во очекување на одговорот дали учениците ќе продолжат со онлајн-настава од дома или ќе тргнат на училиште од септември, експертите за детски развој, потенцираат дека одржувањето на часови преку интернет не е најсреќно решение за училишните деца.
Не смееме да дозволиме децата да седат седум-осум часа и да гледаат во екранот. Живи суштества што не се движат се билки, тие немаат неврони, а мозокот се развива во движење. Детето мора да открива работи додека учи
„Онлајн-наставата е нужно зло, за децата е најдобро да одат на училиште. Ние направивме анкета со петтоодделенците и шестоодделенците и таа ни покажа дека 30 проценти од децата, додека траела онлајн наставата, не правеле ништо. Тие седат пред компјутер, но не се занимаваат со училиште, туку прават нешто што им е поинтересно. Ние треба да смислиме и да создадеме настава која на децата ќе им биде интересна. Со мојот тим веќе работам на тоа“, изјави д-р Ранко Рајовиќ, специјалист по интерна медицина и автор на НТЦ-програмата за учење, за утринската програма на телевизија Нова С.
„За децата движењето е многу важно“, објаснува докторот. „Затоа не смееме да дозволиме седум-осум часа да седат и да гледаат во екранот. Живи суштества што не се движат се билки, тие немаат неврони, а мозокот се развива во движење. Детето мора да открива работи додека учи“, рече Рајовиќ.
Д-р Рајовиќ, кој е и еден од основачите на МЕНСА-Србија, посочува и дека еден од најголемите проблеми со онлајн наставата е кај учениците-првачиња.
„Децата во градинка ја развиваат фината моторика, учат да држат молив, но знаат дека првиот ден на училиште е нешто важно. Многумина тоа го паметат цел живот, а сега ќе видат некој на екранот. Затоа родителите мора да се потрудат да бидат креативни…“
Д-р Рајовиќ исто така потенцира дека голем проблем на денешните деца е што не толерираат досада. А за тоа не се виновни децата, туку родителите кои секогаш брзаат да им го решат проблемот на здодевност, воглавно со помош на екраните.
„Многумина се жалат дека по 10 минути немаат концентрација, а тоа е затоа што нема движење. Сè им се исполнува на децата, веднаш им се дава решение за здодевноста: игри, ТВ, самото не знае да ја реши досадата. Родителите можат да играат со малите деца „Не лути се човече“, со постарите деца да играат карти, јамб, шах, така што детето ќе развие длабоко внимание и да се престане со прекумерното гледање телевизија и играње игри“, вели Рајовиќ.
На прашањето која е возраста од кога на детето може да му дозволиме компјутерски игри, д-р Рајовиќ вели дека тој тоа им го дозволил на неговите деца од 5-та година, по половина час дневно. Но, само под услов тој ден да поминат барем двојно повеќе време во паркот, во слободна игра и трчање.
