Спиењето на бебињата веќе некое време прерасна во вистинска филозофија и овој тренинг за спиење предизвикува многу контроверзии меѓу родителите ширум светот и во земјава, бидејќи вклучува различни методи, а еден од нив е таканареченото исплачување.
Има многу дебати за тоа дали методите според кои родителите треба да го пуштат детето само да се успие, па макар и плачело додека не заспие, се воопшто прифатливи или не, дали се класичен пример за суровост и дали нанесуваат трајна штета на детето. Притоа, овие тренинзи за спиење станаа и бизнис бидејќи родителите плаќаат стотици и стотици евра за некој да им објасни како нивното бебе само да се успие.
Од една страна, експертите предупредуваат на можни последици, а од друга страна, родителите збунети и со чувство на вина само сакаат бебето некако да заспие и сите да се одморат заедно во текот на ноќта.
Искуството покажува дека како што родителот на бебето му треба да го нахрани и да го ниша, така му треба и повторно да го заспие ако, на пример, се разбуди во текот на ноќта затоа што не може само да го направи тоа.
Но, поборниците на тренинзите за спиење тврдат дека бебињата мораат да научат како сами да се смират кога ќе се разбудат во текот на ноќта, така што мама и тато не треба да брзаат за да му помогнат на бебето повторно да заспие. Повеќето од овие методи велат дека бебето треба да се стави на спиење додека е поспано, а не веќе заспано за замо да се успие и за да истото го направи ако се разбуди во текот на ноќта, бидејќи на тој начин ќе спие подолго во текот на ноќта.
Проблемот е што ако нема родител додека бебето заспива, многу веројатно тоа ќе почне да плаче. Една од овие техники за заспивање е и исплачувањето кое подразбира да бебето едноставно го пуштите да плаче некое време. Идејата е да родителите постепено престануваат да го заспиваат бебето класично со нишање и хранење.
Меѓутоа, многумина тврдат дека е многу сурово и штетно за развојот на бебето ако го оставите да плаче макар и на кратко, дека бебето е под стрес, дека срцето му чука побрзо, дека притисокот му се зголемува и дека може да биде дури и штетно по развојот на мозокот, како и дека се кине довербата кон родителите, а чувството на беспомошност расте.
И сега што велат експертите и студиите за сето ова – дали е подобро бебето постепено да се остава само да се успива и да отплаче на почетокот, а потоа да заспие и да преспие речиси цела ноќ или да го успијат мама и тато, па потоа повторно истото во текот на ноќта кога ќе се разбуди?
Д-р Мате Габор, познат американско-унгарски психолог кој се занимава со трауми и поврзаност, смета дека кога родителот не го зема бебето кога плаче, тоа го доживува како неговите емоции не се важни.
На шестнеделното бебе дефинитивно му треба мајка да одговори на нејговиот плач ноќе. Првите три месеци од животот на бебето се време за гушкање и зближување помеѓу мајката и бебето, кога бебето се бори да се прилагоди на тој непознат свет.
„Новородените бебиња учат да се прилагодуваат на животот надвор од матката каде што било топло и пријатно. А нивниот главен начин на комуникација е плачењето. Но, во исто време, тоа може да биде и можност за мама и нејзиното бебе подобро да се запознаат и повторно да се поврзат во новиот свет. Со други зборови, според мене, не е вистинското време за обука за спиење за мало бебе. Најдоброто нешто што можеме да го направиме во оваа фаза е да подготвиме оптимални услови за бебето, да организираме средина погодна за спиење и да следиме флексибилна рутина што одговара на возраста, да ги поставиме темелите на здравите навики за спиење“, вели Габор Мате.
Тој исто така забележува дека, иако бебето заспива кога родителите го оставаат да се исплаче, тоа не научило да заспие самостојно, туку едноставно се откажало и сфатило дека е напуштено.
„Невропсихолошките истражувања утврдија дека човечките суштества имаат помоќен мемориски систем втиснат во нивниот нервен систем наречен внатрешна меморија. Тоа ги кодира емоционалните аспекти на раното искуство што може да трае цел живот и да стане матрица со која го доживуваме светот и со која реагираме на подоцнежните настани“.
И додека многумина заговараат тренинг на спиење со тврдења дека бебето учи да заспива самостојно и на тој начин спие подолго во текот на ноќта, што е добро за сите, студиите кои одат во прилог на тоа всушност не го исполнуваат златниот стандард на научните истражувања: учесниците да бидат избрани по случаен избор, да постои контролна група….
