Според истражување кое го водел Канг Ли, професор по психологија од Универизтетот во Торонто, децата многу рано почнуваат да лажат. Меѓу двегодишните деца кои зборуваат, 30 проценти од нив веќе нешто излажале. До навршената трета година, речиси половина од нив, се обидуваат редовно нешто да излажат. На четири години, тој број изнесува дури 80 проценти. А, на возраст од пет до седум години, речиси секое дете лаже.
Д-р Ли вели дека помладите деца кои прикриваат или избегнуваат вистина, имаат когнитивна предност пред оние кои тоа не го прават.
“Лажењето бара две работи. Децата мораат да разберат што некој друг мисли. Оваа способност ја нарекуваме теорија на умот. Децата кои се подобри во теорија на умот, подобри се и во лажењето“, објаснува д-р Ли.
Втора работа е да се знае однапред да се планира како би спречиле несакани активности. 30 проценти од децата помлади од три години кои знаат да лажат, имаат поголема способност за тоа, а лагите им помагаат да се излечат од непријатни ситуации.
Таквите когнитивни способности кај децата кои рано почнуваат да лажат, значат дека таквите деца ќе бидат поуспешни во училиште и во комунакцијата со останатите деца на игралиште.
