Детето кое бара внимание всушност треба полнење на својот „емоционален резервоар“
Зошто децата толку сакаат постојано да ги гледаме и да им одобруваме и им коментираме се што ќе направат? Зошто не можеме да имаме ни две минути мир, туку постојано сме прозвани со поглед да ги проследиме сите детски постапки?
Експертите велат дека децата на овој начин ја изразуваат својата потреба за внимание. Иако ова не може да се промени преку ноќ, сепак можете малку да ја намалите оваа потреба. Еве предлози како:
- Задоволете ги емоционалните потреби на вашето дете
Понекогаш, кога децата не викаат да си играме со нив, сакаат да ни кажат нешто. А тоа е дека во тој момент им треба многу родителска љубов, од некоја причина која само ним им е позната.
Сите се многу зафатени денес. Треба да се прехрани семејството, да зготвиме вечера, да измиеме, исчистиме, да го прошетаме кучето, да провериме мејлови, Фејсбук, Инстаграм… Децата се тука покрај нас цело време, но и тие понекогаш сакаат да кажат: „Мамо/тато, застани за момент! Погледни ме! Сакам да ме прегрнеш“. Но, тие нивни зборови често звучат како обично детско додевање.
Иако не е лесно, обидете се малку по малку да ја промените вашата рутина. На пример, кога ќе се вратите од купување намирници, а вашето дете/деца потрча кон вас, не ги отфрлајте веднаш со изговор дека имате работа. Посвете им пет минути, наполнете ги нивните емотивни кофички до врв, а потоа посветете се на заедничко средување на намирниците.
- Прегрнувајте ги додека не побегнат
Детето доаѓа кај вас и вели дека сака да си играте со него. Спуштете се на колена за да бидете во неговата висина и прегрнете го силно. Прегрнувајте го толку долго додека детето едноставно не се искраде од вашата прегратка. Можеби прегратката ќе трае многу долго, подолго отколку што мислите. Но, потребно е многу за да се наполни емотивниот резервоар на детето.
- Сочувствувајте – видете го светот низ нивните очи
Кога се обидувате да готвите, а вашето дете ќе ве влече за рака, веројатно ќе почнете да му објаснувате колку сте зафатени, како треба да го завршите ручекот, како никогаш не сте оставени на мира и како никогаш ништо не завршувате. За ваша информација, малите деца не се многу сочувствителни слушатели и тука веќе сте ги изгубиле.
Наместо да се жалите кажувајќи им како се чувствувате, обидете се да им објасните дека разбирате како се чувствуваат. „Знам дека сакаш мама да си игра со тебе сега и ти си разочаран што морам да готвам“. Кажете го тоа со искрен глас, бидејќи за некои деца само таа емоција е доволна за да се откажат од убедувањето. Но, ако вашето дете продолжи да ве влече за нога, тогаш …
- Повикајте ги да ви се придружат
Вклучете ги децата во што повеќе од она што вие самите го правите. Скалите во кујната значат заедничко готвење, подготовка, додавање чинии… ако детето е помало, ќе се задоволи само да гледа што се случува во кујната.
- Понудете им избор
Оставете го детето да избере. На пример, дали сака да ви помогне да готвите или ќе ги донесе своите играчки коли и ќе си игра до вас додека готвите. Овој избор, според методот Монтесори, може да се понуди дури и на двегодишни деца.
Можете да му понудите на детето дека заедно ќе изберете која играчка да ја донесете во кујната. Имено, доколку им покажете отпор на децата и инсистирате да ве остават на мира, ќе биде потешко да се ослободите од нив. Значи се е во вашиот став.
- Дајте им корисни повратни информации откако ќе играат сами
Не мора да бидете најголем фан на вашето дете и да ја фалите секоја ситница што добро ја прави. Но, немојте само да ги забележувате и посочувате нивните грешки. Пофалете ги кога прават нешто добро, зрело, разумно, кога ви помагаат или си играат сами, ги собираат играчките и слично.
- Градете ги работите постепено
На некои деца им е тешко да си играат сами и едноставно не можат да научат и да го применат тоа. Во такви ситуации подобро е да си играте со детето и да „скокате“ во кујната на секои неколку минути, отколку да се посветите само на готвењето со надеж дека сè некако ќе се нареди.
Можете да му понудите на вашето дете да ви се придружи во кујната, но ако одбие и плаче кога вие одите, не престанувајте со тоа што го правите. Одете набрзина во кујната, а потоа вратете се кај вашето дете. За подолг период (на пример, неколку недели), зголемете го времето што го поминувате во кујната бидејќи тоа веќе му станува навика на детето. Обидете се повторно да го убедите да дојде и да ви биде помошник.
Ништо не форсирајте, бидете љубезни, но истрајни.
