Децата затворени во своите домови поради коронавирусот го цртаат она што најмногу им недостасува: пријателите од училиште, бабите и дедовците, фудбалот и зелените отворени места. Без оглед каде се, темите честопати се исти.
Од Токио до Буенос Аирес и од Њујорк до Катманду, младите излегоа на своите балкони или тревници пред куќите за да ги прикажат и објаснат цртежите што ги направиле
Осумгодишниот Реку Матсуи од Токио се нацртал себеси помеѓу неговите баба и дедо, сите тројца се смешкаат заедно. „Ми недостасува да бидам со баба и дедо. Исто така, сакам да одам во куќата на баба ми“, рече тој. Неговата постара сестра Јаја (12) нацртала слика од себе и пријателката. „Она што сакам најмногу да направам сега е да се дружам со моите пријатели“.
Во Германија, 6-годишниот Том објаснува: „Ја нацртав куќата на баба и дедо, затоа што толку многу ми недостасуваат“.
Покрај копнежот за баба и дедо, децата на цртежите исто така го прикажуваат и спортот што им недостасува. Иван Поста (8) и неговиот брат Винс (11), кои живеат во унгарската престолнина Будимпешта, нацртале огромни фудбалски топки. „Нацртав фудбалска топка, бидејќи не можеме да играме фудбал во градината, има дрва и грмушки насекаде“, рече Винс.
Илјадници километри подалеку во нигерискиот град Лагос, 11-годишниот Олатунџи Адебајо, исто така, нацрта огромна фудбалска топка. „Ми недостасува да играм фудбал со моите пријатели… Се чувствувам тажно поради изолацијата“, рече тој.
Џејн Хасеброек, која живее во Бруклин, Њујорк, рече: „Одбрав да го нацртам мојот локален парк затоа што тоа е местото каде што јас и моите пријатели може да се дружиме подалеку од училиште и дома и едноставно да се забавуваме“. „Изолацијата ме натера да се чувствувам заробено бидејќи живеам во Њујорк, па затоа е тешко да се одржи социјална оддалеченост кога има толку многу луѓе околу “, додаде 13-годишното девојче.
Сандити Илеперума има 14 години и живее во главниот град на Шри Ланка, Коломбо. На нејзиниот цртеж, една девојка седи сама во долниот десен агол со колената до брадата, носејќи маска за лице. На врвот, група на женски фигури во здолништа танцуваат заедно, уживајќи во играњето.
„Пред изолацијата, најчесто цртав забавни и креативни работи. Но, потоа… Почнав да ги цртам работите што ми недостасуваат најмногу… Ги цртам моите емоции. Изолацијата ме натера да се чувствувам многу осамено затоа што јас сум единствено дете“, додаде таа.
Некои деца го цртаат и самиот коронавирус.
Нипун Киткраилар (10), кој живее во покраината Самут Пракан во Тајланд, го нацртал вирусот како чудовиште што доаѓа да го нападне светот, но медицинските работници и средствата како што се гелот за раце и маските за лице, го спречуваат. (Ројтерс)
