Според Нилс Бергман, лекар од Шведска кој во својата пракса извел над 18.000 породувања, не смееме да работиме против природата, оти на тој начин долгорочно му штетиме и на бебето, и на мајката. Според него, има само две вистини:
- Бебето и мајката не треба да се раздвојуваат по породувањето
- Мајката никогаш не смее да биде сама по породувањето
Овие вистини според д-р Бергман се апсолутни и секогаш треба да се тежнее кон нив. Одвојувањето не смее да се случи и тоа е наука, вели тој. Секако, се согласува дека постојат здравствени ситуации и компликации по кои мајката и бебето заради взаемен добробит се одвоени, но во повеќето случаи мора да бидат заедно.
Нема докази, ниту основа мајката и детето да се раздвојат по породувањето, истакнува д-р Бергман. Важно е да се сфати како бебето функционира, додава тој. Мајката е околината на бебето. Бебето е 100% зависно од мајката. Дури и едногодишно дете е 99% зависно од мајката. Бебето зависи од мајката поради сензорни и социјални стимулации.
Одвојувањето на прерано родените бебиња и нивниот престој во инкубатор долгорочно лошо влијае на мозокот на тие бебиња. Тие се целосно лишени од мајчиното влијание, глас, допир и тешење кои го хранат бебешкиот физички, психолошки и невролошки развој. Недостатокот на заштита и поддршка од возрасно лице, детето го доживува во токсичен стрес. Одвојувањето на мајката и бебето во сите случаи претставува токсичен стрес.
Спротивно на тоа е директната нега, носење на детето, односно кога мајката и бебето се близу. Тоагш се произведува окситоцин, хормон на среќата и љубовта.
“Нашата биологија е да не се одвојуваме од мајката. Ниту едно животно не спие во одвоен кревет. Само луѓето ги одвојуваат своите потомци од себе. Тоа не е природно, и тоа го чувствуваат и мајката и бебето. Близината на мајката влијае апсолутно на секој елемент кај бебето, вклучувајќи ја работата на срцето, апетитот, отпуштањето хормони и интензитетот на активностите“, истакнува Бергман.
Како бебето ја доживува одвоеноста од мајката?
Одвојувањето од мајката, новороденчето го доживува како опасност по живот и тоа предизвикува дисрегулација на телесната физологија, работа на срцето, температурата, начинот на спиење, излачувањето кортизол и на слабеење на имунитетот. Одвојувањето предизвикува и стрес и води до производство на хормон на стресот – кортизол. Д-р Бергман смета и дека предвреме родените бебиња треба постојано да бидат до мајката.
Контактот кожа на кожа е докажан во долгогодишни истражувања и мора да почне со раѓањето, а потоа и да продолжи. Неговите искуства покажале и дека бебињата кои се одвојувани од мајката, многу полошо спијат и тешко воспоставуваат циклус на спиење.
Зошто мајката не смее да се остави сама?
Мајките не треба да се остават сами бидејќи тие тогаш се чувстуваат безбедно и можат во целост да му се посветат на бебето, што е исклучтелно важно. Во првите недели по породувањето, на мајките е важни да им се понуди поддршка, утеха, помош и сигурност. Ако по породувањето во домот е присутно и друго возрасно лице, мајката тогаш целосно може да се занимава со детето, а тоа ќе биде посмирено, подобро ќе јаде, спие и ќе се развива, а мајката помалку ќе биде под стрес.