Отпорноста кај децата не се развива преку големи зборови или сложени методи, туку преку секојдневни моменти на блискост, сигурност и игра. Според истражувања од Харвард, клучот лежи во стабилните односи со грижливи возрасни и редовните прилики децата да вежбаат важни животни вештини.
Токму тие моменти – во семејството, преку игра и заеднички активности – им помагаат на децата да научат како да се справуваат со неизвесноста и предизвиците. Еве шест едноставни начини како тоа може да се постигне.
Семејна тегла со предизвици
Подгответе тегла во која ќе ставите ливчиња со мали, забавни задачи: пробај нова храна, научи го името на соседот, изгради кула од карти или вози велосипед по непозната рута.
Целта е да се нормализираат малите неуспеси и да се поттикне храброста, а не да се создава притисок. Кога детето ќе извлече предизвик, прашајте го: „Кој е твојот План А? Ако тоа не успее, кој е План Б?“ Со тоа детето се учи да размислува во повеќе чекори и се зајакнува вештината за решавање проблеми. По завршувањето на задачата, прашајте: „Што научи за себе?“ и фалете го трудот, а не само успехот.
Вечерна рутина: Роза, трн и пупка
Оваа едноставна рутина им помага на децата да ги препознаат и именуваат своите емоции. „Роза“ е нешто убаво што им се случило, „трн“ е нешто што ги изнервирало, а „пупка“ е нешто на што се радуваат за утре.
Таквиот разговор развива емоционална интелигенција и создава чувство на сигурност бидејќи детето знае дека родителот го слуша без осудување. Откако ќе ги сподели своите мисли, кажете: „Благодарам што ми го кажа тоа.“ Со тоа покажувате дека неговите чувства се важни и дека споделувањето не секогаш значи дека ќе ја поправите ситуацијата – доволно е да бидете присутни.
Лабораторија за нови обиди
Научете го детето дека грешките не се крај, туку дел од процесот на учење. Одвојте десетина минути и заедно повторно направете задача на која претходно не успеало. Фокусирајте се на напредокот, а не на исходот.
Прашувајте: „Што овој пат подобро успеа?“ или „Како би можеле да го промениме?“ На крај, фалете го со зборови како: „Забележав колку се потруди и не се откажа.“ Таквите коментари ја зајакнуваат упорноста и чувството на компетентност.
Решавање проблеми со помош на играчка
Користењето на играчки за глумење ситуации е одличен начин детето да вежба социјални и емоционални реакции додека е опуштено. Можете да прикажете, на пример, конфликт на игралиште или момент кога некој е исклучен од играта. Користете едноставен рамка: именувајте го чувството, препознајте ја потребата, понудете три можни решенија и изберете едно за проба.
Ротација на задачи: Помагач на денот
Децата се чувствуваат посамоуверено кога знаат дека придонесуваат во семејниот живот. Доделувајте секојдневни задачи соодветни на возраста: поставување на масата, хранење миленичето, избор на музика за вечера или проверка на училишните ранци.
Закачете распоред на видливо место и јасно истакнете пофалба: „Наполни го садот на кучето и провери ја водата, тоа беше одговорно.“ Ако детето заборави задача, помогнете му сепак да ја заврши наместо да ја превземете работата. Така се гради чувство на одговорност и самопочит.
Вежбање техники за смирување
Техниките за справување со стрес се најкорисни кога се вежбаат пред да настапи криза. Направете заеднички список на методи кои детето може да ги користи: длабоко дишење, ставање ладна вода на зглобовите, туркање на ѕид, слушање омилена песна или техника 5-4-3-2-1: пет нешта што ги гледа, четири што ги чувствува, три што ги слуша, две што ги мириса и една што може да ја вкуси.
Во предизвикувачки моменти понудете поддршка: „Во ред е да се чувствува тоа. Јас сум тука. Која алатк сакаш прво да ја пробаш?“ На тој начин детето учи дека емоциите не се опасни и дека може самостојно да ги регулира.
