Однесувањето на малите деца може да биде навистина збунувачко – тие можат да бидат многу живи, непредвидливи, да влегуваат во конфликти со своите врсници, а одговорот на повеќето наши барања е „не!“ или „Сакам сам/а“.
Тие допрва учат како се функционира во овој свет, како да се справат со многу предизвици, како што е дружење, споделување, истражување, изразување бурни чувства, кои не можат да ги објаснат на друг начин.
Иако кавгите меѓу децата се нормална појава, родителите често се изненадени и загрижени кога ќе дознаат дека нивното дете е вклучено во кавгата.
Во такви моменти, родителите се чувствуваат беспомошно, фрустрирано и преплавено со емоции, а многумина се прашуваат што да прават кога друго дете се однесува така и, на пример, го удри нивното дете?
Што треба да направите ако друго дете го удри вашето?
Начинот на кој реагирате во овие ситуации го учи вашето малечко како да се носи со силните чувства. Имено, вашето дете ќе гледа како вие се справувате со таа ситуација и тоа ќе му постави темел по кој и самото ќе се однесува во иднина и според кој ќе ги перцепира своите силни чувства.
Д-р Емили Едлин, објаснува дека ќе бидете поефикасни и посовесни при спроведување на одредени методи во такви ситуации. Најважното нешто со кое треба да започнете е да запомните дека нашите деца, како и децата на другите луѓе, секогаш нè гледаат. Можеби не изгледа така затоа што не ги раскреваат своите играчки иако нè гледаат како го правиме тоа, но децата навистина обрнуваат внимание на тоа како реагираме, особено во стресни ситуации.
- Останете смирени
Ако друго дете го удри вашето дете, а родителот на другото дете не интервенира, вие можете, вели д-р Едлин. Приближете се до вашето дете и проверете дали е добро. Смирено кажете му на другото дете дека изгледа како да го повредило вашето дете и го растажило. Овој пристап би можел да му даде до знаење на другиот родител дека и тој треба да направи нешто. Вашата смирена реакција, исто така, му покажува на вашето дете дека сè е под контрола.
Д-р Едлин смета дека е важно родителите да научат лекција за свесноста. Едноставно кажано, практиката на свесност им помага на нашите мозоци да останат смирени во стресни ситуации кои предизвикуваат силни емоции. На крајот на краиштата, ова ниво на смиреност ни помага да реагираме најдобро што можеме.
Праксата на свесност развива силна свест за мислите и чувствата во сегашниот момент. Со самиот чин на признавање пред себе во одреден момент – мојот гнев расте и можам да изгубам контрола; сакам да го плеснам тој родител како што неговото дете го плесна моето – во комбинација со длабоки вдишувања за контрола на тој гнев, ни помага да реагираме поефикасно.
Што ако инцидентот се повтори?
Колку и да сте еволуирале преку праксата на свесност, исто така сакате да бидете подготвени за ситуација каде што повторно ќе се случи сличен инцидент. Проблемот потоа станува повеќе од структурна природа.
Секое дете во групата заслужува да се чувствува безбедно, а повтореното агресивно однесување кое возрасните не го решаваат на соодветен начин, го попречува тоа чусвтво на сигурност. Ако истото дете повторно го повреди вашето малечко, следете ги стратегиите опишани погоре.
После тоа, обратете се кај родителот или воспитувачот кој бил одговорен за децата за време на инцидентот и изразете ја вашата загриженост. Дознајте какви чекори планира да преземе за да го реши проблемот. Ќе треба да поставите јасни граници и очекувања, затоа погрижете се оние кои се одговорни за тоа дете да преземат такви мерки. Многу е веројатно дека сите родители ќе бидат во слична ситуација во одреден момент, од едната или другата страна.
Важно е да реагирате правилно, мирно, но безбедно, за да им покажете на вашите и на другите деца како проблемите најдобро се решаваат и да доведете до ситуација што ќе биде пријатна и коректна за сите вклучени страни.
