„ФЕКАЛЕН МИЛКШЕЈК“ ГО ЗАЈАКНУВА МИКРОБИОМОТ КАЈ БЕБИЊАТА РОДЕНИ СО ЦАРСКИ РЕЗ: Ветувачки резултати од рани клинички испитувања – НЕ ПРОБУВАЈТЕ ДОМА

Ото Хелве, директор на одделот за јавно здравје при Институтот за здравје и благосостојба во Хелсинки, Финска и неговите колеги се пионери во тестирањето дали фекалните трансплантации можат да го подобрат здравјето на микробиомот кај бебињата. Во нивното најново испитување, кое вклучувало жени кои биле закажани за царски рез во Универзитетската болница во Хелсинки, истражувачите измешале течност со 3,5 милиграми фекалии од мајката во млеко и им ја давале смесата на бебињата

Овој пристап би можел еден ден да помогне во превенција на заболувања во детството и понатаму во животот

Хранењето на бебе родено со царски рез со млеко кое содржи малку од фекалиите на мајката внесува корисни микроби во неговиот дигестивен тракт, покажува клиничко испитување. Овој пристап би можел еден ден да помогне во превенција на заболувања во детството и понатаму во животот.

Студијата, чии првични резултати беа презентирани минатата недела за време на IDWeek, состанок на специјалисти за инфективни болести и епидемиолози во Лос Анџелес, Калифорнија, е првото рандомизирано контролирано испитување кое го тестира концептот „фекален милкшејк“.

Истражувачите нагласуваат дека никој не треба да го испробува овој пристап дома. Учесниците во испитувањето поминале низ детално тестирање. „Мора да бидете сигурни дека фекалиите кои му се даваат на новороденчето не содржат патогени кои би можеле да предизвикаат заболување“, вели Ото Хелве, главен истражувач во студијата

Прелиминарните резултати ја потврдуваат хипотезата на истражувачите дека мала фекална трансплантација е доволна за позитивен ефект врз микробиомот на новороденчето, вели Ото Хелве, директор на одделот за јавно здравје при Институтот за здравје и благосостојба во Хелсинки, Финска, кој е и главен истражувач во студијата.

Наследени микроби

Некои студии покажуваат дека бебињата родени со царски рез, наспроти оние родени со вагинално породување, имаат поголем ризик од астма, воспаление на дигестивниот систем и други заболувања поврзани со дисфункционален имунолошки систем. Научниците сметаат дека овие разлики се појавуваат бидејќи бебињата родени со царски рез не се изложени и брзо колонизирани од микробите од вагината и дигестивниот систем на нивните мајки. Студиите покажале и дека бебињата родени со царски рез се поподложни на патогени во болниците отколку бебињата родени вагинално.

Испитувањето, кое ќе ги следи бебињата во првите две години, е во тек, но раните податоци се усогласуваат со она што беше видено во мала пилот студија без плацебо група објавена од истиот тим во 2020 година. Истражувачите проучувале седум бебиња и откриле дека микробиомите на оние кои добиле мајчина фекална трансплантација се развивале слично на оние кај бебињата родени вагинално

Експерименти се обиделе да го надоместат ова со нанесување на микробите од вагината на мајката на бебињата родени со царски рез или давање на истите микроби орално, практика позната како „вагинално сеење“. Но оваа техника имала ограничен успех, бидејќи, вагиналните микроби не можат ефективно да ги колонизираат дигестивните системи на новороденчињата, вели Јан Шао, научник за микробиом од институтот Велкам Сангер во Хинктон, Велика Британија.

Хелве и неговите колеги се пионери во тестирањето дали фекалните трансплантации можат да го подобрат здравјето на микробиомот кај бебињата. Во нивното најново испитување, кое вклучувало жени кои биле закажани за царски рез во Универзитетската болница во Хелсинки, истражувачите измешале течност со 3,5 милиграми фекалии од мајката во млеко и ја давале смесата на соодветното бебе.

Ова го направиле за 15 бебиња за време на нивното прво хранење, додека други 16 бебиња добиле плацебо.

Анализата на примероците од фекалиите на бебињата покажала дека двете групи имале слична микробиолошка разновидност при раѓањето, но од нивниот втор ден од животот, имало забележителна разлика помеѓу двете групи, која продолжила до шест месеци, околу времето кога бебињата започнуваат да јадат цврста храна.

Испитувањето, кое ќе ги следи бебињата во првите две години, е во тек, но раните податоци се усогласуваат со она што беше видено во мала пилот студија без плацебо група објавена од истиот тим во 2020 година. Истражувачите проучувале седум бебиња и откриле дека микробиомите на оние кои добиле мајчина фекална трансплантација се развивале слично на оние кај бебињата родени вагинално.

Иако пилот студијата беше успешна, „не е изненадувачки што трансплантацијата на мајчината фекална микробиота би направила разлика во микробиомот кај бебињата родени со царски рез“ во најновото испитување, вели Шао. Тој забележува дека, иако испитувањето е значајна клиничка студија, не го споредува директно микробиомот на третирани бебиња родени со царски рез со оној на бебињата родени вагинално – што би било потребно за да се покаже дека техниката ефективно ги обновува микробиомите погодени од царски рез.

„Не пробувајте го ова дома“

Истражувачите нагласуваат дека никој не треба да го испробува овој пристап дома. Учесниците во испитувањето поминале низ детално тестирање. „Мора да бидете сигурни дека фекалиите кои му се даваат на новороденчето не содржат патогени кои би можеле да предизвикаат заболување“, вели Хелве. Од 90 жени кои првично биле вклучени, 54 биле исклучени поради присуство на патогени или друг неуспех во скринингот. „Иако звучи едноставно, треба да биде добро контролирано“, додава Хелве.

Хелве предупредува дека пристапот веројатно нема да биде погоден за секое бебе родено со царски рез. Во голема група деца, вели тој, има доволно статистичка сила да се види дека некои заболувања, како што е астмата, се почести кај родените со царски рез. „Но на индивидуално ниво, разликите се многу мали.“ Затоа неговиот тим истражува дали групи со висок ризик за развој на одредени заболувања би имале најголема корист.

Важен следен чекор во областа, вели Шао, би бил да се идентификуваат специфичните микроби од дигестивниот систем на мајките кои најверојатно ќе се пренесат и ќе ги колонизираат дигестивните системи на нивните бебиња. Шао прашува: „Доколку овие видови постојат кај човечката популација, нели би било поефективно и побезбедно да им се даде на новороденчињата лабораториски направена трансплантација која загарантирано ќе биде без патогени?“   (Nature)