Кога го слушаме плачењето на нашето бебе, нашиот прв инстинкт е да му помогнеме да престане да плаче. Тогаш се прашуваме дали бебето е гладно или му треба промена на пелена или само му треба мајчин допир. Пробуваме се бидејќи бебињата не можат да ни кажат што им треба. Знаеме да бидеме фрустрирани, но трпеливи сме. Но, кога детето е малку постаро, веќе не сме толку трпеливи и ни доаѓа да му кажеме: „Престани да плачеш!“ и „Не плачи!“ и најчесто таквите реченици ги кажуваме со лут и отсечен тон.
Малите деца почнуваат да го истражуваат светот и да учат повеќе за другите луѓе и за себе, но им треба помош при прифаќањето на настаните и новите емоции со кои се среќаваат, а плачењето е еден од начините.
„За многу мали деца, плачењето не е одраз на тага и жала, туку начин на обработка на која било емоција. Тие плачат од лутина, фрустрација, страв, возбуда, збунетост, вознемиреност, па дури и среќа“, пишува Рене Џејн. сертифициран животен тренер кој е специјализирана за учење и развивање на различни животни вештини кај деца и возрасни.
Ако налутено му кажете „Престани да плачеш“, испраќте порака дека не ви е гајле како се чувствува
Малите деца допрва треба да научат како да ги искажуваат емоциите преку зборови или некој друг чин без да плачат. Но, важно е да се запамети дека децата го имитираат нашето однесување. Ако нервозно и налутено им кажеме: „Престани да плачеш!“ или „Не плачи!“, им испраќаме порака дека не сакаме да ги разбереме и да ги сфатиме нивните чувства или дека не ни се важни.
Да им се одземе вниманието може да помогне, но тоа можеби не е добар метод на долг рок. „Понекогаш одвраќањето на вниманието може да му помогне на детето да престане да плаче, но често тоа е само привремено решение. Тоа не му помага на детето да научи како да се справи со слични ситуации или емоции“, вели Џејн.
„Ако не се обидеме да разбереме како се чувствува детето во тој момент, ја одземаме шансата да научи како да обработи одредена емоција на подобар начин“, објаснува таа. Ако не му помогнете на вашето дете да се справи со своите емоции, може да почне да фрла работи и да се повреди себеси или другите.
Малите деца не ги разбираат сите овие зборови, но ги гледаат вашите гестови, изрази на лицето и го слушаат тонот на вашиот глас
Еве неколку фрази кои можете да му ги кажете на расплаканото дете кои ќе го научат како да се справи со своите емоции. Се разбира, содржината на речениците не е толку важна како тонот на вашиот глас, гестовите, изразите на лицето, бидејќи малите деца не ги разбираат овие зборови, но гледаат како се чувствуваме.
„Можам да видам дека чувствуваш…“
„Можам да видам дека ти е тешко“
„И јас би се чувствувал вака…“
„Се обложувам дека се чувствуваш вака…“
„Да сум на твое место, и јас би се чувствувала вака“
„Во ред е да се почувствува ова…“
„Знам дека се чувствуваш… – и тоа е во ред“
„Разбирам дека се чувствуваш… – и тоа е во ред“
„Слушам како плачеш, но не знам што те вознемири. Тука сум за тебе“
„Изгледа дека ти треба пауза. Ајде да паузираме и ќе разговараме додека се смириш“
„Земи малку време да се смириш. Кога ќе завршиш, можеме да разговараме“
„Ако сакаш да те оставам на мира, ќе заминам, но ќе бидам во близина за да можеш да ме најдеш кога ќе бидеш подготвен“
“Ајде да се обидеме да дишеме длабоко. Сакаш да броиме до 10 полека?”
„Знам дека има причина зошто плачеш. Тука сум и те слушам“
„Кажи ми, сакам да разберам. За што се работи?
“Тука сум да ти помогнам. Како можам да ти помогнам?”
„Дозволи ми да ти помогнам да го решиш тоа“
„Ајде заедно да најдеме решение“
“Те сакам”
Обидете се да ги комбинирате овие фрази и видете што најдобро одговара на ситуацијата што го тера вашето дете да плаче. Почнете да ги користите рано. Нема сè да функционира од првиот пат, но ако ги користите мудро и сте упорни, вашето малечко ќе реагира позитивно и ќе почне да соработува. На овој начин вашето дете ќе научи од вас како се справувате со различните емоции. Ако не сте сигурни што да кажете и ви треба време да се смирите, понекогаш е подобро да молчите и да почекате додека вашето дете да биде подготвено да комуницира.
