Интересно е да се размислува за тоа што децата наследиле од мама, а што од тато. Многумина од нас мислат дека сè е 50:50 кога е во прашање генетиката, при што секој родител му дава на своето дете еднаква количина гени или различни особини, но генетиката не функционира така. Генетичарот Дана Бресет од Универзитетот Феникс истакнува дека има 60 отсто поголеми шанси да наследите „активни“ особини од вашиот татко, бидејќи природата има природна тенденција да ги изразува овие гени.
Бресет издвојува три особини кои децата најчесто ги наследуваат од својот татко, иако тоа не е правило.
Висина
Физичкиот изглед најмногу зависи од гените на таткото и не е премногу ориентиран кон гените на мајката. Постојат најмалку 700 генетски варијации кои се одговорни за одредување на висината, а иако оваа карактеристика има врска и со гените на мајката и на таткото, постојат докази кои сугерираат дека гените на таткото играат поголема улога. Затоа, добро погледнете го тато за да откриете дали детето ќе биде повисоко или пониско кога ќе порасне.
Пол на детето
Ако тато некогаш се разочара што нема момче или девојче, тоа е само и единствено негова вина – мажите се одговорни за полот на детето. Мажите им даваат Y хромозоми на момчињата, а Х хромозоми на девојчињата. Научниците истакнуваат дека машкиот Х хромозом и женскиот Х хромозом ќе дадат девојче, а машки Y хромозом и женски Х хромозом ќе дадат девојче.
Истражувачите откриле дека родовиот однос во семејството ја следи татковата страна, а не на мајката. На пример, ако мажот има повеќе браќа, поверојатно е дека неговите деца ќе бидат момчиња, а ако има повеќе сестри, поверојатно е дека ќе има ќерки. Студијата покажала дека ова не важи за жените.
Проблеми со менталното здравје
Постарите татковци можат да пренесат мутирани гени на своите деца, кои потоа доведуваат до ментални болести или проблеми со менталното здравје (хиперактивност, биполарно растројство…). Децата родени од родители над 45 години, исто така, може да имаат поголема веројатност да имаат потешкотии во учењето или депресивни тенденции.
Меѓутоа, неодамнешни истражувања покажале дека генетското влијание врз менталните нарушувања може да биде послабо отколку што се мислело. Менталните нарушувања имаат некаква врска со генетиката, но тие сочинуваат само 10 до 20 проценти од вкупната комбинација на фактори.
